อำเภอวังชิ้น

อำเภอวังชิ้น เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดแพร่ อำเภอวังชิ้นตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้สุดของจังหวัดแพร่ อำเภอวังชิ้นแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 7 ตำบล 67 หมู่บ้าน ได้แก่ ท้องที่อำเภอวังชิ้นประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 8 แห่ง ได้แก่ เทศบาลตำบลวังชิ้น ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลวังชิ้น องค์การบริหารส่วนตำบลวังชิ้น ครอบคลุมพื้นที่ตำบลวังชิ้น (เฉพาะนอกเขตเทศบาลตำบลวังชิ้น) องค์การบริหารส่วนตำบลสรอย ครอบคลุมพื้นที่ตำบลสรอยทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลแม่ป้าก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแม่ป้ากทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลนาพูน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนาพูนทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลแม่พุง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแม่พุงทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลป่าสัก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลป่าสักทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลแม่เกิ๋ง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแม่เกิ๋งทั้งตำบล  See More..

อำเภอหนองม่วงไข่

อำเภอหนองม่วงไข่ เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดแพร่ อำเภอหนองม่วงไข่ตมีอาณาเขตติดต่อกับอำเภอดังต่อไปนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับ ตำบลหัวเมือง อำเภอสอง ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอร้องกวาง ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอเมืองแพร่ ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอลอง อำเภอหนองม่วงไข่แบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 6 ตำบล 31 หมู่บ้าน ได้แก่ ท้องที่อำเภอหนองม่วงไข่ประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 6 แห่ง ได้แก่ เทศบาลตำบลหนองม่วงไข่ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหนองม่วงไข่ทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลแม่คำมี ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแม่คำมีทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลน้ำรัด ครอบคลุมพื้นที่ตำบลน้ำรัดทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลวังหลวง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลวังหลวงทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลตำหนักธรรม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลตำหนักธรรมทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลทุ่งแค้ว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลทุ่งแค้วทั้งตำบล  See More..

เทศบาลเมืองแพร่

เทศบาลเมืองแพร่ เป็นองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นประเภทเทศบาลเมือง ตั้งอยู่ในเขตอำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่ มีพื้นที่ครอบคลุมตำบลในเวียงทั้งตำบล ภายในเขตเทศบาลฯ เป็นที่ตั้งของหน่วยงานการบริหาร สถานศึกษา สถานพยาบาลและสาธารณสุข ตลอดจนเป็นศูนย์กลางการคมนาคมของจังหวัดแพร่ ทิศเหนือ ติดต่อกับองค์การบริหารส่วนตำบลทุ่งกวาว อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่ ทิศใต้ ติดต่อกับองค์การบริหารส่วนตำบลนาจักร และเทศบาลตำบลป่าแมต อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่ ทิศตะวันออก ติดต่อกับองค์การบริหารส่วนตำบลเหมืองหม้อ อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่ ทิศตะวันตก ติดต่อกับเทศบาลตำบลป่าแมต อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่ จำนวนประชาชนในเขตเทศบาลเมืองแพร่ ณ เดือนธันวาคม พ.ศ. 2553 มีจำนวน 17,355 คน แยกเป็นชาย 8,114 คน หญิง 9,241 คน ความหนาแน่นของประชากร 1,928 คนต่อตารางกิโลเมตร จำนวนบ้าน 8,080 หลังคาเรือน สถานศึกษาในเขตเทศบาลเมืองแพร่ มีดังนี้ สังกัดเทศบาลเมืองแพร่ โรงเรียนเทศบาลวัดสวรรคนิเวศ โรงเรียนเทศบาลวัดชัยมงคล โรงเรียนเทศบาลวัดหัวข่วง โรงเรียนเทศบาลวัดเหมืองแดง โรงเรียนสาธิตเทศบาลบ้านเชตวัน  See More..

วัดพระธาตุช่อแฮ

วัดพระธาตุช่อแฮ พระบรมธาตุ ที่อยู่ ข้อมูลทั่วไป วัดพระธาตุช่อแฮ พระอารามหลวง เป็นวัดศักดิ์สิทธิ์ เก่าแก่ คู่บ้าน คู่เมืองจังหวัดแพร่และเป็นวัดพระธาตุประจำปีเกิดของผู้ที่เกิดปีขาล วัดพระธาตุช่อแฮ พระอารามหลวง ตั้งอยู่เลขที่ 1 หมู่ที่ 11 ถนนช่อแฮ ตำบลช่อแฮ อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่ บนเนื้อที่ 175 ไร่ บุคคลใดที่มาเที่ยวจังหวัดแพร่แล้วจะต้องมานมัสการพระธาตุช่อแฮ เพื่อเป็นศิริมงคลกับตนเอง จนมีคำกล่าวว่า ถ้ามาเที่ยวจังหวัดแพร่ แต่ไม่ได้มานมัสการพระธาตุช่อแฮเหมือนไม่ได้มาจังหวัดแพร่แพร่ การเดินทางมาเที่ยววัดพระธาตุช่อแฮ ถนนสายหลัก คือ ถนนช่อแฮ เริ่มตั้งแต่สี่แยกบ้านทุ่ง อำเภอเมืองแพร่ ซึ่งเป็นสี่แยกใจกลางเมืองแพร่ เข้าสู่ถนนช่อแฮ และตรงไปตามถนนช่อแฮ ผ่านโรงพยาบาลแพร่ สนามบินจังหวัดแพร่ หมู่บ้านเหล่า หมู่บ้านนาจักร หมู่บ้านแต หมู่บ้านมุ้ง สถานที่ตั้งของวัดพระธาตุช่อแฮ พระอารามหลวง อยู่ในบริเวณเขตเทศบาลตำบลช่อแฮ ด้วยระยะทาง 9 กิโลเมตร จากตัวเมืองจังหวัดแพร่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ยกวัดพระธาตุช่อแฮ ตำบลช่อแฮ อำเภอเมือง  See More..

วัดพระธาตุจอมแจ้ง

พระธาตุจอมแจ้ง หรือ วัดพระธาตุจอมแจ้ง สามารถหมายถึง วัดพระธาตุจอมแจ้ง (พาน) จังหวัดเชียงราย วัดพระธาตุจอมแจ้ง (เทิง) จังหวัดเชียงราย วัดพระธาตุจอมแจ้ง (แม่สรวย) จังหวัดเชียงราย วัดพระธาตุจอมแจ้ง (แม่แตง) จังหวัดเชียงใหม่ วัดพระธาตุจอมแจ้ง (เวียงสา) จังหวัดน่าน วัดพระธาตุจอมแจ้ง (ปัว) จังหวัดน่าน วัดพระธาตุจอมแจ้ง (ดอกคำใต้) จังหวัดพะเยา วัดพระธาตุจอมแจ้ง (แพร่) จังหวัดแพร่ วัดพระธาตุจอมแจ้ง (แม่สะเรียง) จังหวัดแม่ฮ่องสอน วัดพระธาตุจอมแจ้ง (ปาย) จังหวัดแม่ฮ่องสอน วัดพระธาตุจอมแจ้ง (วังเหนือ) จังหวัดลำปาง วัดพระธาตุจอมแจ้ง (พะยาก) เมืองพะยาก ประเทศพม่า วัดพระธาตุจอมแจ้ง (ยอง) เมืองยอง ประเทศพม่า หน้านี้คือการแก้ความกำกวมของชื่อบทความในวิกิพีเดีย ซึ่งแสดงรายการของชื่อบทความต่าง ๆ ที่ใกล้เคียงกัน ถ้าบทความใดเชื่อมโยงมายังหน้านี้แทนที่จะเป็นหน้าที่ควรเชื่อมโยงไป คุณอาจช่วยแก้ไขบทความดังกล่าวให้เชื่อมโยงไปยังหน้าที่สัมพันธ์กันโดยตรง  See More..

โรงเรียนร้องกวางอนุสรณ์

โรงเรียนร้องกวางอนุสรณ์ (Rongkwang Anusorn Highschool) เป็นโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาขนาดใหญ่ ประจำอำเภอร้องกวาง จังหวัดแพร่ ปัจจุบันเปิดการเรียนการสอนแบบสหศึกษา เปิดสอนระดับระดับมัธมต้น และชั้นมัธยมปลาย โรงเรียนร้องกวางอนุสรณ์ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2505 และเริ่มเปิดทำการสอนเมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2505 ตั้งอยู่ที่หมู่ 6 ตำบลร้องเข็มถนนยันตรกิจโกศล อำเภอร้องกวาง จังหวัดแพร่ โรงเรียนรางวัลพระราชทาน ระดับมัธยมศึกษา (ขนาดใหญ่) ประจำปีการศึกษา 2540 แผนที่และภาพถ่ายทางอากาศของ โรงเรียนร้องกวางอนุสรณ์ ภาพถ่ายดาวเทียม จาก วิกิแมเปีย หรือ กูเกิลแมปส์ แผนที่ จาก มัลติแมป หรือ โกลบอลไกด์ ภาพถ่ายทางอากาศ จาก เทอร์ราเซิร์ฟเวอร์ เว็บไซต์โรงเรียนร้องกวางอนุสรณ์  See More..

วราพรรณ หงุ่ยตระกูล

วราพรรณ หงุ่ยตระกูล (ทรัพย์ธนะอุดม) (ชื่อเล่น แจง) เกิดเมื่อวันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2509 เป็นนักแสดงชาวไทย เข้าศึกษาที่โรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์จบการศึกษาระดับอุดมศึกษาจากคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มีผลงานการแสดงละครทั้งละครโทรทัศน์และละครเวทีอย่างเช่น ละครเรื่องสงครามนางฟ้า, ละครเรื่องมหาชนชาวแฟลต, ละครเวทีลูกคุณหลวง, ละครเวทีทึนทึก, ละครเวทีเรื่องสามคนอลเวง, ละครเรื่องบุษบาเล่ห์รัก, ละครเรื่องเมื่อวันฟ้าเปลี่ยนสี, The One (2007) ส่วนผลงานภาพยนตร์อย่างเช่น ปิดเทอมใหญ่หัวใจว้าวุ่น และในปี 2552 กับผลงานภาพยนตร์ เรื่อง before Valentine นอกจากผลงานการแสดงแล้วยังเปิด บริษัทรับจัดงาน Presentation [1] เคยได้รับรางวัลตุ๊กตาทอง สาขา รางวัลผู้แสดงสมทบฝ่ายหญิงยอดเยี่ยม จากมหัศจรรย์แห่งรัก ละครเรื่องสงครามนางฟ้า ละครเรื่องมหาชนชาวแฟลต ละครเวทีลูกคุณหลวง ละครเวทีทึนทึก ละครเวทีเรื่องสามคนอลเวง ละครเรื่องบุษบาเล่ห์รัก ละครเรื่องเมื่อวันฟ้าเปลี่ยนสี ละคร บ้านนี้มีรัก (รับเชิญ) ในตอน สัญญา สายัณห์ ซิตคอม เนื้อคู่อยากรู้ว่าใคร  See More..

กัลยทรรศน์ ชูวงษ์

กัลยทรรศน์ ชูวงษ์ หรือ อิช์ค AF6 เกิดเมื่อ วันจันทร์ที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2529 ที่ จังหวัดแพร่ คือนักร้องและนักแสดง ภายใต้ชื่อนักล่าฝันในรายการ ทรู อะคาเดมี แฟนเทเชีย ฤดูกาลที่ 6 มีรหัสประจำตัวคือ V1 โดยก่อนหน้านี้กัลยทรรศน์เคยมีผลงานถ่ายมิวสิควีดิโอ และโฆษณามาก่อน ปัจจุบัน กัลยทรรศน์ประกอบอาชีพ ผู้ช่วยผู้กำกับการแสดง แต่สุดท้ายต้องออกจากบ้านในสัปดาห์ที่ 5 ในโจทย์เพลง Dance โดยที่เธอมีคะแนนน้อยที่สุด สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลายจาก โรงเรียนนารีรัตน์จังหวัดแพร่ จังหวัดแพร่ สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีจาก คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ เอกนาฏศิลป์สากล โท Voice ด้วยเกรดเฉลี่ย 3.23 ปัจจุบันกำลังศึกษาระดับปริญญาโท คณะนิเทศศาสตร์ สาขาการบริหารธุรกิจบันเทิงและการผลิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ กัลยทรรศน์ตัดสินใจสมัครคัดเลือกแข่งขันในรายการทรู อะคาเดมี แฟนเทเชีย ฤดูกาลที่ 6 โดยสมัครผ่านทางออนไลน์คลิป และได้เข้ารอบมาจนถึงรอบ 12  See More..

บัวตอง

ชื่อวิทยาศาสตร์: Tithonia diversifolia (Hemsl.) A. Gray. ชื่อสามัญ: บัวตอง (อังกฤษ: Mexican Sunflower Weed) ชื่อพื้นเมืองอื่นๆ: พอหมื่อนี่ ลักษณะ: บัวตองเป็นไม้ดอกมีอายุยืนยาวหลายปี สามารถสูงได้ถึง 5 เมตร ออกดอกเป็นช่อเดียว บริเวณปลายกิ่ง มีสีเหลืองคล้ายดอกทานตะวัน มีสีเหลือง มีสีเหลืองคล้ายดอกทานตะวัน แต่มีขนาดเล็กกว่า ดอกวงนอกเป็นหมัน กลีบเรียวมีประมาณ 12–14 กลีบ ดอกวงในสีเหลืองส้มเป็นดอกสมบูรณ์เพศใบของบัวตองเป็นใบเดี่ยว รูปไข่หรือแกมขอบขนาน มีขนขึ้นเล็กน้อยประปราย บริเวณ ปลายใบเว้า มีขนขึ้นเล็กน้อยประปราย ปลายใบเว้าลึก 3–5 แฉก ชอบขึ้นในพื้นที่ที่มีอากาศเย็น จะออกดอกสวยงามที่สุดบนยอดดอยที่สูงกว่า 800 เมตรขึ้นไป โดยจะออกดอกในช่วงระหว่างเดือนพฤศจิกายนถึงต้นเดือนธันวาคมเท่านั้น ซึ่งดอกบัวตองบนดอยแม่อูคอจะบานเหลืองอร่ามเต็มท้องทุ่งในพื้นที่เกือบ 1,000 ไร่ บนความสูงราวๆ 1,600 เมตร จากระดับน้ำทะเล สภาพที่เหมาะสม: แสงแดดจัด การขยายพันธุ์: เพาะเมล็ด ถิ่นกำเนิด:  See More..

วัดจองคำ

วัดจองคำ ตั้งอยู่ ต.บ้านหวด อำเภองาว จังหวัดลำปาง ห่างจากตัวจังหวัดลำปางประมาณ 73 กิโลเมตร และอำเภองาว 10 กิโลเมตร วัดจองคำ อำเภองาว แห่งนี้มีชื่อคล้ายวัดจองคำจองกลาง จังหวัดแม่ฮ่องสอนสันนิษฐานว่าผู้สร้างเป็นชาวไทยใหญ่และสร้างตามแบบศิลปะไทยใหญ่(เงี้ยว)ดังนั้นชื่อของวัดจึงคล้ายกับวัดจองคำของเมืองแม่ฮ่องสอน วัดจองคำแห่งนี้ก่อสร้างเมื่อพุทธศักราชใดไม่ปรากฏหลักฐานที่แน่ชัด ตัววิหารเป็นศิลปะแบบไทยใหญ่(เงี้ยว) หลังเดิมได้ถูกถอดแบบไปตั้งไว้ที่เมืองโบราณ บางปู จังหวัดสมุทรปราการ วิหารหลังปัจจุบันนี้ ได้สร้างขึ้นมาใหม่ตามแบบฉบับของเดิมทุกประการ โดยสล่าช่างชาวพม่า วัดจองคำแห่งนี้ได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นพระอารามหลวง ชั้นตรี ชนิดสามัญ เมื่อปีพุทธศักราช 2549 เนื่องในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงครองสิริราชสมบัติครบ ๖๐ ปี วัดจองคำ  See More..

อำเภอโขงเจียม

อำเภอโขงเจียม เป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดอุบลราชธานี ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกสุดของประเทศไทย อำเภอโขงเจียมตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอศรีเมืองใหม่ ทิศตะวันออก ติดต่อกับแขวงสาละวันและแขวงจำปาสัก (ประเทศลาว ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอสิรินธร ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอพิบูลมังสาหารและอำเภอศรีเมืองใหม่ แต่เดิมนั้นอำเภอนี้เป็นเมืองที่ชื่อว่า เมืองโขงเจียม ในสมัยรัชกาลที่ 2 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ พระองค์ทรงโปรดเกล้าฯ ให้ตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2364 ในตอนนั้นเมืองโขงเจียมได้ขึ้นตรงต่อเมืองนครจำปาศักดิ์ และต่อมารัชกาลที่ 3 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ได้โปรดเกล้าฯ ให้เมืองโขงเจียมมาขึ้นตรงต่อเมืองเขมราฐในปี พ.ศ. 2371 และในปี พ.ศ. 2443-2445 เมืองโขงเจียมก็ได้ถูกลดฐานะลงเป็น อำเภอโขงเจียม ขึ้นตรงกับเมืองเขมราฐ จากนั้นอีกไม่นานเมืองเขมราฐได้ถูกลดฐานะจากเมืองเขมราฐเป็นอำเภอเขมราฐขึ้นกับเมืองยโสธร จึงทำให้อำเภอโขงเจียมขึ้นตรงกับเมืองยโสธรด้วย สภาพพื้นที่โดยทั่วไปเป็นที่ราบ สลับกับโนน (เนิน) เตี้ย ๆ โขงเจียมมีเขตแดนทางตะวันออกติดแม่น้ำโขง เป็นที่ซึ่งแม่น้ำมูลไหลลงมาบรรจบบริเวณท้ายวัดโขงเจียม (วัดบ้านด่านเก่า) บริเวณที่แม่น้ำทั้งสองสายมาจดกันทำให้เกิดสภาพที่เรียกว่า น้ำสองสี โดยน้ำที่ไหลจากน้ำโขงจะมีสีขาวขุ่น ส่วนน้ำที่มาจากลำน้ำมูลมีลักษณะใสหรือสีเขียวอมฟ้าเล็กน้อย บางครั้งจะเรียกกันว่า โขงสีปูน มูลสีคราม อำเภอโขงเจียมแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น  See More..

แม่น้ำสาละวิน

แม่น้ำสาละวิน ระบบอุทกวิทยา ข้อมูลทั่วไป แผนที่ แผนที่แสดงเขตระบบแม่น้ำของแม่น้ำสาละวิน แม่น้ำสาละวิน (Salween River) เป็นแม่น้ำสายที่ยาวเป็นอันดับที่ 26 ของโลก ยาว 2,800 กิโลเมตร [2] มีต้นกำเนิดจากการละลายของหิมะเหนือเทือกเขาหิมาลัย ไหลผ่านมลฑลยูนนาน ประเทศจีน ที่ซึ่งเรียกสายน้ำนี้ว่า นู่เจียง และผ่านประเทศพม่าผ่านรัฐฉาน รัฐกะยา รัฐกะเหรี่ยง ซึ่งเป็นแม่น้ำกั้นพรมแดน ระหว่างพม่ากับไทยที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน และไหลลงมาบรรจบกับแม่น้ำเมย หลังจากนั้นแม่น้ำสาละวินจึงไหลวกกลับเข้าประเทศพม่า และไหลลงสู่มหาสมุทรอินเดียที่อ่าวเมาะตะมะ รัฐมอญ ลำน้ำสาขาซึ่งไหลลงแม่น้ำสาละวินทั้งทางตรงและทางอ้อม แบ่งตามระบบลุ่มน้ำประธาน ประกอบด้วย แม่น้ำปาย ต้นกำเนิดจากทิวเขาถนนธงชัย ใน อ.ปาย จ.แม่ฮ่องสอน ไหลลงทางใต้ของแม่น้ำสาละวินในพม่า แม่น้ำยวม ต้นน้ำจากเขาที่ อ.ขุนยวม จ.แม่ฮ่องสอน ไหลลงแม่น้ำเมยที่ อ.แม่สะเรียง จ.แม่อ่องสอน แม่น้ำเมย ต้นน้ำเกิดที่โคดโพโชในประเทศพม่า แล้วไหลเป็นเส้นกั้นเขตแดนระหว่างไทยกับพม่าใน อ.แม่สอด อ.สองยาง จ.ตาก และ อ.แม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอน แล้วไหลเข้าประเทศพม่าลงสู่แม่น้ำสาละวิน  See More..

สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา

สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา (สอศ.) หรือ กรมอาชีวศึกษา (เดิม) เป็นหนึ่งในห้าหน่วยงานหลักของกระทรวงศึกษาธิการ ซึ่งมีหน้าที่รับผิดชอบกำกับดูแลงานการศึกษาในด้านการอาชีวศึกษา เป็นสำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการการอาชีวศึกษา แนวคิดการจัดการศึกษาอาชีพ มีมาตั้งแต่สมัยที่ประเทศไทยเริ่มมีอาชีพหัตกรรมมากขึ้นนอกเหนือไปจากอาชีพกสิกรรม อาชีวศึกษาเริ่มอย่างเป็นระบบเมื่อได้รับการบรรจุในโครงการศึกษา พ.ศ. 2441 เป็นการศึกษาพิเศษ หมายถึง การเรียนวิชาเฉพาะ เพื่อให้เกิดความชำนาญ โดยจัดการศึกษา 2 ประเภทคือ โรงเรียนสามัญศึกษา สอนวิชาสามัญ และโรงเรียนวิสามัญศึกษา สอนวิชาเพื่อออกไปประกอบอาชีพ ในปี พ.ศ. 2453 ได้จัดตั้งโรงเรียนอาชีวศึกษาแห่งแรก คือ โรงเรียนพาณิชยการที่วัดมหาพฤฒาราม และวัดราชบูรณะ ปี พ.ศ. 2456 จัดตั้งโรงเรียนเพาะช่าง และปี พ.ศ. 2460 จัดตั้งโรงเรียนฝึกหัดครูประถมกสิกรรม แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2475 กำหนดว่าวิสามัญศึกษา ได้แก่ การศึกษาวิชาชีพซึ่งจัดให้เหมาะสมกับภูมิประเทศ เช่น กสิกรรม หัตถกรรม และพาณิชยการ เพื่อเป็นพื้นฐานความรู้สำหรับประกอบการเกษตรกรรมและ อุตสาหกรรม ต่าง ๆ และในแผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.  See More..

รายชื่อโรงเรียนในจังหวัดแม่ฮ่องสอน

ต่อไปนี้เป็นรายชื่อโรงเรียนในจังหวัดแม่ฮ่องสอน โรงเรียนเทศบาลเมืองแม่ฮ่องสอน อำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน โรงเรียนขุนยวมวิทยา อำเภอขุนยวม โรงเรียนเฉลิมรัชวิทยาคม อำเภอสบเมย โรงเรียนทองสวัสดิ์วิทยาคาร อำเภอแม่สะเรียง โรงเรียนปางมะผ้าพิทยาสรรพ์ อำเภอปางมะผ้า โรงเรียนปายวิทยาคาร อำเภอปาย โรงเรียนแม่ลาน้อยดรุณสิกข์ อำเภอแม่ลาน้อย โรงเรียนแม่สะเรียง บริพัตรศึกษา อำเภอแม่สะเรียง โรงเรียนสบเมยวิทยาคม อำเภอสบเมย โรงเรียนห้องสอนศึกษา อำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน  See More..

เอกสารอ้างอิงหรือแหล่งข้อมูล

เกณฑ์พิจารณาเพิ่มเนื้อหาในวิกิพีเดีย คือ การพิสูจน์ยืนยันได้ ไม่ใช่ว่าต้องเป็นจริง คำว่า พิสูจน์ยืนยันได้ ในที่นี้หมายถึง ผู้อ่านสามารถตรวจสอบว่า ข้อมูลเนื้อหาใด ๆ ที่เพิ่มเข้ามาในวิกิพีเดียนั้น ได้เคยเผยแพร่ในแหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือมาก่อน อย่าเพิ่มเนื้อหาเพียงเพราะผู้เขียนทึกทักเอาเองว่าจริงเด็ดขาด ในการแสดงว่าเนื้อหานั้นน่าเชื่อถือ ข้อมูลทั้งหมดในบทความจะต้องอ้างจากแหล่งข้อมูลตีพิมพ์ที่น่าเชื่อถือซึ่งเหมาะสมแก่เนื้อหาที่กำลังกล่าวถึงนั้น แต่ในทางปฏิบัติไม่จำเป็นต้องอ้างข้อมูลทุกอย่าง เฉพาะคำกล่าวของบุคคลที่ยกมาและเนื้อหาที่ถูกคัดค้านหรือมีแนวโน้มจะถูกคัดค้าน ต้องมีอ้างอิงในบรรทัด (inline citation) ซึ่งสนับสนุนข้อมูลนั้นโดยตรง สำหรับรูปแบบการเขียนอ้างอิง ดูที่ การอ้างอิงแหล่งที่มา นโยบายนี้มีผลใช้กับเนื้อหาทั้งหมดในเนมสเปซหลัก ซึ่งรวมไปถึงบทความและส่วนใดส่วนหนึ่งของบทความ รายการ ตลอดจนคำบรรยายใต้ภาพ โดยไม่มีข้อยกเว้น และโดยเฉพาะอย่างยิ่งชีวประวัติของบุคคลที่ยังมีชีวิตอยู่ ข้อมูลซึ่งต้องการการพิสูจน์ยืนยันแต่ไม่อาจหาแหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือมาสนับสนุนได้อาจต้องนำออก และข้อมูลอันเป็นประเด็นถกเถียงเกี่ยวกับบุคคลที่ยังมีชีวิตอยู่ซึ่งขาดอ้างอิงจะต้องนำออกโดยทันที การพิสูจน์ยืนยันได้เป็นหนึ่งในนโยบายแกนกลางด้านเนื้อหาของวิกิพีเดีย เช่นเดียวกับงดงานค้นคว้าต้นฉบับและมุมมองที่เป็นกลาง ซึ่งนโยบายเหล่านี้ร่วมกันกำหนดประเภทและคุณภาพของแหล่งข้อมูลที่ยอมรับให้ใช้อ้างอิงเนื้อหาในบทความได้ นโยบายเหล่านี้ไม่ควรตีความแยกกัน และผู้แก้ไขควรจะทำให้คุ้นเคยกับหลักสำคัญของนโยบายทั้งสามนี้ นอกจากนี้บทความจะต้องเป็นไปตามนโยบายด้านลิขสิทธิ์ คำกล่าวของบุคคลทั้งหมดและเนื้อหาใด ๆ ที่ถูกคัดค้านหรือมีแนวโน้มว่าจะถูกคัดค้าน จะต้องนำมาจากแหล่งข้อมูลตีพิมพ์ที่น่าเชื่อถือโดยใช้การอ้างอิงในบรรทัด ซึ่งควรกระทำอย่างชัดเจนและแม่นยำ พร้อมด้วยหมายเลขหน้า (มิใช่เฉพาะชื่อหนังสือหรือสื่อเท่านั้น) ตามความเหมาะสม นอกจากนี้โปรดระมัดระวังเรื่องลิขสิทธิ์และโจรกรรมทางวรรณกรรม อ่านแหล่งข้อมูล ทำความเข้าใจและทำความคุ้นเคย จากนั้นสรุปสิ่งที่แหล่งข้อมูลนั้นกล่าวถึงด้วยภาษาของคุณเอง เมื่อมีการถอดความแบบคำต่อคำหรือลอกคำพูดของผู้อื่น จะต้องแสดงที่มาในบรรทัด หน้าที่ของหลักฐานตกเป็นความรับผิดชอบของผู้แก้ไขซึ่งเพิ่มหรือปรับปรุงเนื้อหา คุณอาจนำเนื้อหาที่ขาดแหล่งอ้างอิงที่น่าเชื่อถือที่สนับสนุนข้อมูลนั้นโดยตรงออก การที่ผู้แก้ไขคนหนึ่งจะตัดสินใจว่าจะดำเนินการดังนี้เร็วเพียงใดนั้นขึ้นอยู่กับเนื้อหาและสภาพโดยรวมของบทความ  See More..

สมัยกรุงศรีอยุธยา

สำหรับความหมายอื่น ดูที่ อยุธยา และระวังสับสนกับ อโยธยา อาณาจักรอยุธยา เป็นอาณาจักรของชนชาติไทยในอดีตตั้งแต่ พ.ศ. 1893-2310 มีเมืองหลวงที่ กรุงศรีอยุธยา เป็นอาณาจักรซึ่งมีความเจริญรุ่งเรืองจนอาจถือได้ว่าเป็นอาณาจักรที่รุ่งเรืองมั่งคั่งที่สุดในภูมิภาคสุวรรณภูมิ[1] อีกทั้งยังเป็นอาณาจักรที่มีความสัมพันธ์ทางการค้ากับหลายชาติ จนถือได้ว่าเป็นศูนย์กลางการค้าในระดับนานาชาติ[2] เช่น จีน เวียดนาม อินเดีย ญี่ปุ่น เปอร์เซีย รวมทั้งชาติตะวันตก เช่น โปรตุเกส สเปน ดัตช์ และฝรั่งเศส เคยมีอาณาเขตกว้างใหญ่ไพศาล โดยมีประเทศราชแผ่ขยายไปจนถึงรัฐฉานของพม่า อาณาจักรล้านนา มณฑลยูนนานและมณฑลชานสี อาณาจักรล้านช้าง อาณาจักรขอม และคาบสมุทรมมลายูในปัจจุบัน[3] กรุงศรีอยุธยา (พ.ศ. 2209) วาดโดยบริษัทดัตช์ตะวันออก กรุงศรีอยุธยาตั้งอยู่บนบริเวณซึ่งมีแม่น้ำล้อมรอบถึง 3 สาย อันได้แก่ แม่น้ำป่าสักทางทิศเหนือ, แม่น้ำเจ้าพระยาทางทิศตะวันตกและทิศใต้ และแม่น้ำลพบุรีทางทิศตะวันออก เดิมทีบริเวณนี้ไม่ได้มีสภาพเป็นเกาะ แต่พระเจ้าอู่ทองทรงดำริให้ขุดคูเชื่อมแม่น้ำทั้ง 3 สาย เพื่อให้เป็นปราการธรรมชาติป้องกันข้าศึก ที่ตั้งกรุงศรีอยุธยายังอยู่ห่างจากอ่าวไทยไม่มากนัก ทำให้กรุงศรีอยุธยาเป็นศูนย์กลางการค้ากับชาวต่างประเทศด้วย ปัจจุบันบริเวณนี้เป็นส่วนหนึ่งของอำเภอพระนครศรีอยุธยา ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ชาวไทยเริ่มตั้งถิ่นฐานบริเวณตอนกลาง และตอนล่างของลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยามาตั้งแต่พุทธศตวรรษที่  See More..

รัชกาลที่ 5

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาจุฬาลงกรณ์ฯ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นพระมหากษัตริย์สยาม รัชกาลที่ 5 แห่งราชวงศ์จักรี เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันอังคาร เดือน 10 แรม 3 ค่ำ ปีฉลู 20 กันยายน พ.ศ. 2396 เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 9 ในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และเป็นที่ 1 ในสมเด็จพระเทพศิรินทราบรมราชินี เสวยราชสมบัติ เมื่อวันพฤหัสบดี เดือน 11 ขึ้น 15 ค่ำ ปีมะโรง (พ.ศ. 2411) รวมสิริดำรงราชสมบัติ 42 ปี [1] เสด็จสวรรคต เมื่อวันเสาร์ เดือน 11 แรม 4 ค่ำ ปีจอ (23 ตุลาคม พ.ศ. 2453) ด้วยโรคพระวักกะ รวมพระชนมพรรษา 57 พรรษา ผู้คนมักออกพระนามว่า ปิยมหาราช  See More..

รัชกาลที่ 6

พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาวชิราวุธฯ พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นพระมหากษัตริย์รัชกาลที่ 6 แห่งพระบรมราชจักรีวงศ์ เสด็จพระราชสมภพเมื่อ วันเสาร์ เดือนยี่ ขึ้น 2 ค่ำ ปีมะโรง ตรงกับวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2423 เป็นพระราชโอรสพระองค์ที่ 29 ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เสวยราชสมบัติเมื่อวันเสาร์ที่ 23 ตุลาคม ปีจอ พุทธศักราช 2453 และเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2468 รวมพระชนมพรรษา 45 พรรษา เสด็จดำรงราชสมบัติรวม 15 ปี พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระราชอัจฉริยภาพและทรงบำเพ็ญพระราชกรณียกิจในหลายสาขา ทั้งด้านการเมืองการปกครอง การทหาร การศึกษา การสาธารณสุข การต่างประเทศ และที่สำคัญที่สุดคือด้านวรรณกรรมและอักษรศาสตร์ ได้ทรงพระราชนิพนธ์บทร้อยแก้วและร้อยกรองไว้นับพันเรื่อง กระทั่งทรงได้รับการถวายพระราชสมัญญาเมื่อเสด็จสวรรคตแล้วว่า สมเด็จพระมหาธีราชเจ้า พระองค์เป็นพระมหากษัตริย์ใน พระราชวงศ์จักรีพระองค์แรกที่ไม่มีวัดประจำรัชกาล แต่ได้ทรงมีการการสถาปนาโรงเรียนมหาดเล็กหลวง หรือวชิราวุธวิทยาลัยในปัจจุบัน ขึ้นแทน ด้วยทรงพระราชดำริว่าพระอารามนั้นมีมากแล้ว และการสร้างอารามในสมัยก่อนนั้นก็เพื่อบำรุงการศึกษาของเยาวชนของชาติ  See More..

พระเจ้าคำโสม

พระเจ้าคำโสม ราชบุตรองค์ที่ ๒ ของเจ้าฟ้าชายแก้วสิงหราชธานี ได้ครองนครลำปางสืบต่อจากเจ้าพี่ (เจ้ากาวิละ) พ.ศ. ๒๓๒๕-๒๓๓๗ ชนมายุได้ ๕๐ ชันษา พระเจ้าคำโสมสมรสกับเจ้าหญิงตุมมา พระเจ้าคำโสมทรงสร้าง วัดบุญวาทย์ วัดป่าดัวะ วัดศรีเกิด และวัดหมื่นกาด พระเจ้าคำโสม มีพระอนุชาและพระขนิษฐารวม ๑๐ พระองค์ (หญิง ๓ ชาย ๗) (เจ้าชายทั้ง ๗ พระองค์ได้ทรงช่วยกันต่อสู้อริราชศัตรูขยายขอบขัณฑสีมาล้านนาออกไปอย่างเกรียงไกร เป็นเหตุให้ทรงมีพระสมัญญาว่า เจ้าเจ็ดตน ) มีพระนามตามลำดับ ดังนี้[1] พระเจ้าบรมราชาธิบดีกาวิละ พระเจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ องค์ที่ ๑ (นับเป็น พระเจ้าผู้ครองนครลำปาง องค์ที่ ๓ ใน ราชวงศ์ทิพย์จักราธิวงศ์ (เจ้าเจ็ดตน) ) พระเจ้าคำโสม พระเจ้าผู้ครองนครลำปาง องค์ที่ ๔ พระเจ้าช้างเผือกธรรมลังกา พระเจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ องค์ที่ ๒ พระเจ้าดวงทิพย์ พระเจ้าผู้ครองนครลำปาง องค์ที่ ๕  See More..

แพร่

จังหวัดแพร่ เป็นจังหวัดในภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย อดีตเป็นแหล่งไม้สักที่สำคัญของประเทศ มีแม่น้ำสายสำคัญไหลผ่านคือแม่น้ำยม มีลักษณะภูมิประเทศเป็นที่ราบมีทิวเขาล้อมรอบ ดอกไม้ประจำจังหวัด: ดอกยมหิน (Chukrasia tabularis) ต้นไม้ประจำจังหวัด: ต้นยมหิน (Chukrasia tabularis) คำขวัญประจำจังหวัด: หม้อห้อมไม้สัก ถิ่นรักพระลอ ช่อแฮศรีเมือง ลือเลื่องแพะเมืองผี คนแพร่นี้ใจงาม ทิศเหนือ ติดกับจังหวัดพะเยาและน่าน ทิศตะวันออก ติดกับจังหวัดน่าน ทิศตะวันตก ติดกับจังหวัดลำปาง ทิศใต้ ติดกับจังหวัดอุตรดิตถ์และจังหวัดสุโขทัย จังหวัดแพร่เป็นจังหวัดที่มีภูเขาล้อมรอบทั้งสี่ทิศ มีภูเขาที่สูงที่สุดอยู่ที่ ดอยกู่สถาน (บางชื่อเรียกว่าดอยขุนสถาน) สูง 1,650 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง โดยทั่วไปพื้นที่ราบจะมีความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางประมาณ 120-200 เมตร สำหรับตัวเมืองแพร่มีความสูง 161[3] เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง ฤดูร้อน เริ่มตั้งแต่ปลายเดือนกุมภาพันธ์-กลางเดือนพฤษภาคม จะมีอากาศร้อน อบอ้าวอุณหภูมิสูงสุดที่เคยวัดได้ 43.6 องศาเซลเซียสเมื่อปี พ.ศ. 2526[4] อุณหภูมิเฉลี่ยสูงสุดในเดือนเมษายน 37.3[5] องศาเซลเซียส ฤดูฝน เริ่มตั้งแต่กลางเดือนพฤษภาคม-กลางเดือนตุลาคม  See More..

ตาก

สะพานมิตรภาพ ไทย-พม่า (แม่สอด-เมียวดี) ทอดข้ามแม่น้ำเมย จังหวัดตาก เป็นจังหวัดในภาคกลางตอนบนหรือบางแห่งจัดอยู่ในภาคตะวันตก ของไทย มีพื้นที่มากเป็นอันดับ 4 ของประเทศ แต่มีประชากรเบาบางที่สุดเป็นอันดับ 2 ของประเทศ นับเป็นจังหวัดชายแดนที่สำคัญอีกจังหวัดหนึ่งของไทย มีประวัติศาสตร์เก่าแก่นับแต่สมัยกรุงสุโขทัย ทั้งยังมีแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติและวัฒนธรรมที่งดงามหลายแห่งด้วย นอกจากนี้จังหวัดตากยังเป็นจังหวัดที่มีอาณาเขตติดต่อจังหวัดอื่น ๆ มากที่สุดในประเทศไทย โดยมีอาณาเขตติดต่อถึง 9 จังหวัด เมืองตากในอดีตเป็นเมืองที่มีชาวมอญอยู่มาก่อน ดังมี หลักฐานศิลปมอญปรากฏอยู่ที่อำเภอบ้านตาก มีประวัติความเป็นมาเก่าแก่ และเป็นหนึ่งในหัวเมืองที่มีอายุขัยเกินกว่าสองพันปีขึ้นไป เมื่อมีการอพยพของชนชาติไทยจากลุ่มน้ำแยงซีเกียงตอนใต้ ลงมาตามแนวลำน้ำดง (ลำน้ำสาละวิน) มีพวกหนึ่งได้ข้ามลำน้ำสาละวิน ผ่านลุ่มน้ำเมยหรือแม่น้ำต่องยินเข้ามาทางช่องเขาด้านอำเภอแม่สอดและมาถึงบริเวณที่ปัจจุบันเรียกว่า “เมืองตาก” ผู้นำกลุ่มคนไทยที่อพยพมาตั้งถิ่นฐานที่เมืองตากในยุคนั้น ได้ตั้งตนเป็นกษัตริย์ปกครองสืบทอดต่อเนื่องกันมาจนถึงปี พ.ศ. 560 รัชสมัยพระเจ้าสักดำ ซึ่งเป็นกษัตริย์เมืองตากที่ยิ่งใหญ่มาก มีอาณาเขตที่อยู่ในอำนาจแผ่ไปจนจรดทะเลอันดามันดังมีบันทึกในพงศาวดารเหนือกล่าวว่าในรัชสมัยพระเจ้าสักดำนั้นเมืองตากมีการค้าขายกับเมืองอินเดียด้วย เมืองตากคงจะเสื่อมลงในช่วงพุทธศตวรรษที่ 10 พระยากาฬวรรณดิสผู้เป็นกษัตริย์เมืองตากที่อพยพมาจาก ตอนใต้ของลุ่มแม่น้ำแยงซีเกียง ได้โยกย้ายไปสร้างราชธานีขึ้นใหม่ที่เมืองละโว้ทางตอนใต้ของเมืองตากลงไปอีก มีบางยุคเมืองตากถูกทอดทิ้ง กลายเป็นเมืองร้างดังในพงศาวดารเหนือได้ กล่าวถึงการเสด็จทางชลมารคของพระนางจามเทวี พระราชธิดากษัตริย์ละโว้ (ระยากาฬวรรณดิส) เพื่อไปปกครองแคว้นหริภุญไชย (ลำพูน) ในราว พ.ศ. 1176  See More..

อำเภอแม่เมาะ

อำเภอแม่เมาะ คืออำเภอหนึ่งในจังหวัดลำปาง อำเภอแม่เมาะตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของจังหวัด ห่างจากตัวเมืองลำปางประมาณ 20 กิโลเมตร มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอแจ้ห่มและอำเภองาว ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอสองและอำเภอลอง (จังหวัดแพร่) ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอลอง (จังหวัดแพร่) และอำเภอแม่ทะ ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอเมืองลำปาง มีประวัติเบื้องต้นเป็นตำนานเล่าว่า มีภิกษุรูปหนึ่งธุดงค์โปรดสัตว์ผ่านมาในเขตนี้ได้พบแต่ความกันดารแห้งแล้งมาตลอดทาง วันหนึ่งได้ภิกษาจารมาพบแม่น้ำสายหนึ่ง สะอาด มีต้นไม้ให้ความร่มรื่นชุ่มชื่นดี จึงได้กล่าวกับราษฎรแถบนี้ว่า แม่น้ำสายนี้เหมาะที่จะพักอาศัยเพราะมีความร่มเย็น นับแต่นั้นมาราษฎรแถบนี้จึงเรียกขานแม่น้ำสายนั้นว่า น้ำแม่เหมาะ แล้วจึงเรียกเพี้ยนเป็น น้ำแม่เมาะ จนถึงปัจจุบัน รวมตัวกันเป็นหมู่บ้านเก่าแก่เป็นเวลานับเป็นพันปี ดังนั้นราษฎรที่อำเภอแม่เมาะนี้จึงมีคนพื้นเมือง (คนเมือง) คนพื้นเมืองผสมพม่า คนพื้นเมืองผสมเงี้ยว (ไทยใหญ่) แต่โดยสภาพทั่วไปแล้วเป็นคนพื้นเมืองแทบทั้งสิ้น ครั้นเมื่อปี พ.ศ. 2515 อำเภอเมืองลำปาง กรมการจังหวัดลำปาง และสภาจังหวัดลำปางได้พิจารณาเห็นว่า พื้นที่ของตำบลบ้านดง ตำบลนาสัก และตำบลจางเหนือเป็นท้องที่ทุรกันดาร เห็นสมควรจัดตั้งเป็นกิ่งอำเภอ จึงนำเรื่องเสนอต่อกระทรวงมหาดไทยพิจารณาและยกฐานะเป็น กิ่งอำเภอแม่เมาะ ขึ้นกับอำเภอเมืองลำปางเมื่อวันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2519[1] ที่ว่าการกิ่งอำเภอแม่เมาะก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อวันที่  See More..

อำเภอเกาะคา

อำเภอเกาะคา เป็นหนึ่งใน 13 อำเภอของจังหวัดลำปาง และเป็นที่ตั้งวัดคู่บ้านคู่เมืองลำปางคือ วัดพระธาตุลำปางหลวง อำเภอเกาะคาตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2457 แต่เดิมมีชื่อว่า อำเภอสบยาว เนื่องจากที่ตั้งอำเภอเดิมตั้งอยู่บริเวณที่ลำน้ำแม่ยาวไหลมาบรรจบกับแม่น้ำวัง อยู่ห่างจากที่ว่าการอำเภอเกาะคาปัจจุบันไปทางทิศเหนือ 1 กิโลเมตร คำว่า บรรจบ ชาวบ้านพื้นเมืองเรียกว่า สบ จึงขนานนามว่า อำเภอสบยาว ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. 2459 ทางราชการได้เปลี่ยนชื่ออำเภอสบยาวเป็น อำเภอเกาะคา เพราะที่ว่าการอำเภอตั้งอยู่ในเขตตำบลเกาะคา คำว่า เกาะคา มีประวัติความเป็นมาคือ บริเวณที่ตั้งตำบลแต่เดิมเป็นทางน้ำของลำน้ำแม่ยาว ซึ่งไหลมาจากทิวเขาขุนตาล (เขาผีปันน้ำ) เขตติดต่อกับจังหวัดลำพูน ผ่านตำบลใหม่พัฒนาและตำบลไหล่หินมาบรรจบกับแม่น้ำวังที่ตำบลเกาะคา ครั้นนานเข้าน้ำได้พัดเอาตะกอนดิน หิน และทราย มากองรวมกันจนกลายเป็นสันดอนทรายขึ้น (สันดอนทราย ชาวบ้านพื้นเมืองเรียกว่า เกาะ) ภายหลังลำน้ำแม่ยาวได้เปลี่ยนทางเดินของร่องน้ำทำให้เกิดสันดอนทรายเป็นบริเวณกว้าง แล้วกลายสภาพเป็นพื้นดินปนทรายซึ่งมีหญ้าคาขึ้นงอกงามเต็มที่ เมื่อมีชาวบ้านไปตั้งถิ่นฐานบ้านเรือนในบริเวณดังกล่าว ชาวบ้านจึงเรียกว่า เกาะคา อำเภอเกาะคาตั้งอยู่ทางตอนกลาง ค่อนไปทางทิศใต้ของจังหวัด ห่างจากตัวเมืองลำปางประมาณ 15 กิโลเมตร มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอห้างฉัตรและอำเภอเมืองลำปาง  See More..

อำเภอเสริมงาม

อำเภอเสริมงาม เป็นหนึ่งในอำเภอของจังหวัดลำปาง อำเภอเสริมงามตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอแม่ทา (จังหวัดลำพูน) และอำเภอห้างฉัตร ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอห้างฉัตรและอำเภอเกาะคา ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอสบปราบ อำเภอเถิน และอำเภอทุ่งหัวช้าง (จังหวัดลำพูน) ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอทุ่งหัวช้าง (จังหวัดลำพูน) อำเภอเสริมงามก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2518 อำเภอเสริมงามแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 4 ตำบล 42 หมู่บ้าน ได้แก่ ท้องที่อำเภอเสริมงามประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 5 แห่ง ได้แก่ เทศบาลตำบลเสริมงาม เทศบาลตำบลทุ่งงาม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลทุ่งงาม เทศบาลตำบลเสริมซ้าย ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเสริมซ้าย องค์การบริหารส่วนตำบลเสริมขวา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเสริมขวาทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลเสริมกลาง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเสริมกลาง  See More..

อำเภอแจ้ห่ม

อำเภอแจ้ห่ม เป็นหนึ่งใน 13 อำเภอของจังหวัดลำปาง และเป็นอำเภอที่มีพื้นที่มากเป็นอันดับสาม ของจังหวัดลำปาง รองจากอำเภองาวและอำเภอเถิน อำเภอแจ้ห่มตั้งอยู่ทางทิศเหนือของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอวังเหนือ ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภองาวและอำเภอแม่เมาะ ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอเมืองลำปาง ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอเมืองปาน ประวัติอำเภอแจ้ห่ม ตามตำนานพงศาวดารโยนกได้กล่าวว่าในราวพ.ศ.1801 สมัยพระยางำเมืองได้เป็นพระเจ้าแผ่นดินครองราชสมบัติแว่นแคว้นพะเยานครซึ่งในประวัติศาสตร์อำเภอแจ้ห่มได้กล่าวว่าในปีนั้นได้ส่งพญาคำแดงผู้ราชบุตรมาครองเมืองแจ้ห่มในฐานะพระยุพราชพญาคำแดงผู้ราชบุตรได้ครองเมืองพะเยาเป็นอันดับที่ 13 ของราชวงศ์พะเยา และส่งพญาคำลือผู้ราชบุตรให้มาครองเมืองแจ้ห่ม ในฐานะพระยุพราชเช่นเดียวกันจากการตรวจสอบทั้งด้านภูมิประเทศ ภาพถ่ายทางอากาศ เอกสารตำนานและนิทานพื้นบ้านต่างๆ อาจสรุปได้ถึงลักษณะเมืองแจ้ห่มโบราณว่า ในพื้นที่ดังกล่าว น่าจะมีเมืองลัวะที่สร้างขึ้นบนดอยเตี้ยๆใกล้บ้านสบมอญซึ่งมีคูคัน-ดินแบบอาศัยธรรมชาติเป็นรูปทรงของเมืองหลังจากที่เมืองถูกทิ้งให้รกร้างว่างเปล่าไปแล้ว ได้เกิดการสร้างเมืองขึ้นใหม่อีกครั้งหนึ่งในสมัยพ่อขุนจอมธรรมและมีสถานะภาพเป็นเมืองลูกหลวงหรือเมืองอุปราชของเมืองพะเยา เพราะเมื่อกษัตริย์ที่เมืองพะเยาสวรรคตแล้ว เจ้าเมืองที่ได้มาครองเมืองแจ้ห่มทุกพระองค์จะต้องเสด็จไปครองราชย์ที่เมืองพะเยาเสมอ เมืองแจ้ห่มอาจล่มสลายไปครั้งหนึ่งเพราะเหตุอุทกภัย แล้วสร้างขึ้นใหม่ อยู่สืบต่อมาจนอาณาจักรล้านนา ตกเป็นเมืองขึ้นของพม่า เมืองแจ้ห่มก็น่าที่จะตกอยู่ในการปกครองของพม่าด้วย ดังปรากฏร่องรอยของสถาปัตยกรรมแบบพม่าขึ้นหลายแห่งที่อำเภอแจ้ห่ม ภายหลังจากที่อาณาจักรล้านนาเป็นอิสระจากการปกครองของพม่า เมืองแจ้ห่มจึงกลับมาอยู่ในความปกครองของนครลำปาง เจ้านครลำปางได้ตั้งให้ญาติวงศ์มาประจำอยู่เมืองแจ้ห่ม คอยดูแลเก็บส่วยต่างๆส่งเข้าไปถวายเจ้าผู้ครองทุกปี เช่น ส่วยเหมี้ยง,ขี้ผึ้ง เป็นต้น ต่อมาเมื่อมีพระราชบัญญัติลักษณะปกครองท้องที่ประกาศใช้บังคับ ก็ได้มีการตั้งเมืองแจ้ห่ม เป็นอำเภอแจ้ห่ม และได้ก่อสร้างที่ว่าการอำเภอแจ้ห่ม หลังแรกขึ้น ณ สถานที่บ้านป่าแดด ซึ่งชาวบ้านเรียกกันว่า หนองม่วงขอ โดยมี  See More..

อำเภอห้างฉัตร

อำเภอห้างฉัตร เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดลำปาง อำเภอห้างฉัตรตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอแม่ทา (จังหวัดลำพูน) และอำเภอเมืองลำปาง ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอเมืองลำปาง ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอเกาะคาและอำเภอเสริมงาม ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอแม่ทา (จังหวัดลำพูน) ห้างฉัตรเป็นอำเภอที่มีความเจริญตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน มีตำนานเล่าว่า เมื่อพระนางจามเทวีเสด็จมาสร้างวัดพระธาตุลำปางหลวง ได้ใช้เส้นทางห้างฉัตรเป็นทางติดต่อ เมื่อเดินทางถึงห้วยแม่ตาลได้หยุดพักพลที่นี้ บรรดาชาวเมืองจึงตกแต่งที่ประดับด้วยราชวัตรฉัตรอันงดงาม ภายหลังที่แห่งนั้นได้เป็นเมืองขึ้นมา จึงเรียกว่าเมืองนั้นว่า เมืองห้างฉัตร แต่ต่อมาชาวบ้านออกเสียงเพี้ยนเป็น หางสัตว์ เมื่อตั้งเป็นอำเภอจึงเรียกว่า อำเภอหางสัตว์ จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2483 ทางราชการจึงประกาศเปลี่ยนนามอำเภอนี้เป็น อำเภอห้างฉัตร เพื่อให้ถูกต้องตามความหมายเดิม อำเภอห้างฉัตรแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 7 ตำบล 73 หมู่บ้าน ได้แก่ ท้องที่อำเภอห้างฉัตรประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 8 แห่ง ได้แก่ เทศบาลตำบลห้างฉัตร ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลห้างฉัตร เทศบาลตำบลห้างฉัตรแม่ตาล ครอบคลุมพื้นที่ตำบลห้างฉัตร (เฉพาะนอกเขตเทศบาลตำบลห้างฉัตร) เทศบาลตำบลปงยางคก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลปงยางคกทั้งตำบล เทศบาลตำบลเมืองยาว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเมืองยาวทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลหนองหล่ม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหนองหล่มทั้งตำบล  See More..

เทศบาลเมืองเขลางค์นคร

เทศบาลเมืองเขลางค์นคร เป็นองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นประเภทเทศบาลเมือง ตั้งอยู่ในเขตอำเภอเมืองลำปาง จังหวัดลำปาง มีพื้นที่ครอบคลุมตำบลกล้วยแพะ และตำบลปงแสนทองทั้งตำบล รวมถึงบางส่วนของตำบลหัวเวียง ตำบลพระบาท และตำบลชมพู นอกจากนี้เทศบาลเขลางค์นครยังเป็นที่ตั้งของศาลากลางจังหวัดลำปาง เทศบาลเมืองเขลางค์นคร ได้รับการยกฐานะจากเทศบาลตำบลเป็นเทศบาลเมืองเมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2547[1] ทิศเหนือ ติดต่อกับ ทิศใต้ ติดต่อกับ ทิศตะวันออก ติดต่อกับ ทิศตะวันตก ติดต่อกับ จำนวนประชากรในเขตเทศบาลเมืองเขลางค์นครมีจำนวน 60,906 คน สถานศึกษาในเขตเทศบาลเมืองเขลางค์นครมีดังนี้ สังกัดเทศบาลเมืองเขลางค์นคร สังกัดสำนักงานการศึกษาขั้นพื้นฐาน สำนักงานคณะกรรมการอาชีวศึกษา สังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชน  See More..

นครสวรรค์

จังหวัดนครสวรรค์ เป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ระหว่างตอนล่างของภาคเหนือและตอนบนของภาคกลาง มีพื้นที่ประมาณ 9,597 ตารางกิโลเมตร นับเป็นจังหวัดที่มีความสำคัญในทางประวัติศาสตร์อีกจังหวัดหนึ่งของประเทศไทย มีพื้นที่ติดต่อกับหลายจังหวัด ได้แก่ ด้านเหนือ ติดต่อกับจังหวัดพิจิตรและกำแพงเพชร ทางตะวันออกติดกับจังหวัดเพชรบูรณ์และลพบุรี ด้านใต้ติดกับจังหวัดสิงห์บุรี ชัยนาท และอุทัยธานี ส่วนด้านตะวันตกติดกับจังหวัดตาก สัญลักษณ์ประจำจังหวัด รูปวิมานอันเป็นที่สิงสถิตของเหล่าเทวดานางฟ้า ความหมายของตราประจำจังหวัด รูปวิมานซึ่งเป็นที่สถิตของชาวสวรรค์ หมายถึง ชื่อครั้งหลังสุดของจังหวัดเป็นเมืองสำคัญในการ รบทัพจับศึกตลอดมาตั้งแต่สมัยกรุงสุโขทัย ต้นไม้ประจำจังหวัด: เสลา (Lagerstroemia loudonii) คำขวัญประจำจังหวัด: เมืองสี่แคว แห่มังกร พักผ่อนบึงบอระเพ็ด ปลารสเด็ดปากน้ำโพ นักประวัติศาสตร์สันนิษฐานว่านครสวรรค์มีชื่อปรากฏมาตั้งแต่ก่อนสุโขทัยเป็นราชธานี มีชื่อในศิลาจารึกของสุโขทัย โดยเรียกว่า เมืองพระบาง เป็นเมืองหน้าด่านที่สำคญในการทำศึกสงคราม ตั้งแต่สมัยสุโขทัย อยุธยา ธนบุรี กระทั่งถึงกรุงรัตนโกสินทร์ ภายหลังเรียกชื่อว่า เมืองชอนตะวัน และเปลี่ยนเป็น นครสวรรค์ ในที่สุด แต่ชาวบ้านโดยทั่วไปเรียกกันว่า เมืองปากน้ำโพ ในประวัติศาสตร์มีหลักฐานทางโบราณคดีบ่งชี้ว่า นครสวรรค์ เคยเป็นเมืองเกษตรกรรมมาตั้งแต่ยุคต้นประวัติศาสตร์ เป็นศูนย์กลางของการคมนาคม เป็นที่ตั้งของกลุ่มชนชาวจีนที่มาทำมาค้าขายระหว่างประเทศ เมืองพระบางเป็นเมืองโบราณในสมัยสุโขทัยคู่กับเมืองคนที โดยตัวเมืองพระบางอยู่ที่เมืองนครสวรรค์เก่า ส่วนเมืองคนทีสันนิษฐานว่าอยู่ที่บ้านโคน  See More..

พิจิตร

พิจิตร เป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ทางภาคเหนือตอนล่าง ภาคกลางตอนบน มีความหมายว่า เมืองงาม ตั้งอยู่ระหว่างจังหวัดนครสวรรค์กับจังหวัดพิษณุโลก มีแม่น้ำน่านและแม่น้ำยมไหลผ่าน ตัวเมืองอยู่ริมฝั่งแม่น้ำน่าน พิจิตรเป็นเมืองเก่าแก่ในสมัยสุโขทัย ปรากฏข้อความในศิลาจารึกหลักที่ 1 ของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช และในศิลาจารึกหลักที่ 8 รัชกาลพระยาลิไท เรียกว่า เมืองสระหลวง ซึ่งมีสถานะเป็นหัวเมืองเอกของกรุงสุโขทัย ต่อมาในสมัยอยุธยา รัชสมัยของสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถได้เปลี่ยนชื่อเป็น เมืองโอฆบุรี ซึ่งแปลว่า เมืองในท้องน้ำ ตามตำนานกล่าวว่า พระยาโคตรบองเป็นผู้สร้างเมืองพิจิตร แต่จะสร้างในสมัยใดไม่ปรากฏ นอกจากนี้ เมืองพิจิตรยังเป็นที่ประสูติของพระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยาพระองค์หนึ่งคือ สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 8 (พระเจ้าเสือ) ในสมัยอยุธยา พิจิตรเป็นหัวเมืองชั้นตรี มีตำแหน่งเจ้าเมืองปรากฏตามพระไอยการตำแหน่งนาพลเรือนนาทหารหัวเมืองว่า ออกญาเทพาธิบดีศรีรณรงค์ฤๅไชยอภัยพิรียภาหะ ศักดินา 5,000 ไร่ ซึ่งถือว่าเป็นขุนนางบรรดาศักดิ์ระดับสูง ในสมัยกรุงศรีอยุธยามีหัวเมืองชั้นตรีเพียง 7 เมืองเท่านั้น คือ เมืองพิชัย เมืองพิจิตร เมืองนครสวรรค์ เมืองพัทลุง เมืองชุมพร เมืองจันทบูร และเมืองไชยา จึงนับว่าในสมัยโบราณ พิจิตรเป็นเมืองที่ค่อนข้างจะมีความสำคัญสูง จนตำแหน่งเจ้าเมืองมีการตราไว้ในพระไอยการฯ ซึ่งสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถได้ทรงตราไว้ ในสมัยรัตนโกสินทร์  See More..

พิษณุโลก

พิษณุโลก ตั้งอยู่ในเขตภาคเหนือตอนล่างมีประวัติศาสตร์อันยาวนานควบคู่กับประเทศไทย โดยมีชื่อเรียกต่าง ๆ กันในศิลาจารึก ตำนาน นิทาน และพงศาวดาร เช่น สองแคว สองแควทวิสาขะ ไทยวนที เดิมเมืองพิษณุโลกเป็นเมืองเก่าสมัยขอม อยู่ห่างจากที่ตั้งเมืองปัจจุบันลงไปทางทิศใต้ประมาณ 5 กิโลเมตร เรียกว่า เมืองสองแคว ที่เรียกเช่นนี้ เพราะตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำสองสาย คือ แม่น้ำน่านกับแม่น้ำเหตุ แต่ปัจจุบันแม่น้ำแควน้อยเปลี่ยนทางเดินออกห่างจากตัวเมืองไปประมาณ 10 กิโลเมตร ที่ตั้งตัวเมืองเก่าในปัจจุบันคือ บริเวณวัดจุฬามณี ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่ของพิษณุโลก แต่เมื่อประมาณพุทธศักราช 1900 พระมหาธรรมราชาที่ 1 (ลิไท) ได้โปรด ให้ย้ายเมืองสองแคว มาตั้งอยู่ ณ บริเวณตัวเมืองในปัจจุบัน และยังคงเรียกกันติดปากว่า เมืองสองแคว เรื่อยมา ตราประจำจังหวัด: พระพุทธชินราช ดอกไม้ประจำจังหวัด: ดอกนนทรี (Peltophorum pterocarpum) ต้นไม้ประจำจังหวัด: ปีบ (Millingtonia hortensis) จังหวัดพิษณุโลกตั้งอยู่ภาคเหนือตอนล่างและอยู่ในเขตภาคกลางตอนบนสุดของประเทศไทย เรียกกันว่า เหนือล่างกลางบน ห่างจากกรุงเทพมหานคร  See More..

ศิรพันธ์ วัฒนจินดา

ศิรพันธ์ วัฒนจินดา (นุ่น) (22 พฤษภาคม พ.ศ. 2525 ) นักแสดง ผลงานที่สร้างชื่อเสียงคือภาพยนตร์เรื่อง เพื่อนสนิท จบการศึกษาระดับปริญญาตรีจาก คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ สาขาวิศวกรรมอุตสาหการ เพื่อนสนิท (2548) เปนชู้กับผี (2549) หนึ่งใจ เดียวกัน (2551) 9 วัด (2553) ความรัก ศรัทธา ปาฏิหาริย์ ตอน ผู้หญิงคนนี้ไม่อยากชื่อบุญรอด (2554) รับบท บุญรอด ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราชภาค 3-4 (2554) รับบท อังกาบ โฮม ความรัก ความสุข ความทรงจำ (2554) ละครโทรทัศน์ทั้งหมดด้านล่างนี้ออกอากาศทางสถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3 เฉลิมไทยอวอร์ด นักแสดงหญิงในบทภาพยนตรไทยแห่งปี 2548 จาก เรื่อง เพื่อนสนิท (Dear Dakanda) เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของศิรพันธ์  See More..

แอนนี่ บรู๊ค

แอนนี่ บรู๊ค หรือ รุ่งนภา บรู๊ค มีชื่อจริงว่า ณชชญา ธนัตถ์ฐิตาภา (เป็นชื่อที่เปลี่ยนในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2553 เดิมมีชื่อว่า ฐิฏิพร เสฏฐภูมิ ซึ่งเป็นชื่อที่เปลี่ยนในปี พ.ศ. 2552 และมีชื่อดั้งเดิมแต่เกิดว่า รุ่งนภา แก้วไทรหาญ) เป็นนักแสดงหญิงลูกครึ่งไทย-สวิสเซอร์แลนด์ มีผลงานเด่นในการรับบท เชอรี่แอน ดันแคน จากภาพยนตร์ เชอรี่ แอน และกะหล่ำจากละครสั้นในรายการชิงช้าสวรรค์ แอนนี่เป็นลูกสาวของนายจอห์น บรู๊ค นักธุรกิจชาวสวิสเซอร์แลนด์ กับนางจันทร์คำ มีเลข เกิดที่กรุงเทพมหานคร ก่อนที่จะย้ายกลับไปยังอำเภอแจ้ห่ม จังหวัดลำปาง บ้านเกิดของมารดา บิดามารดาแยกทางกันตั้งแต่เด็ก แอนนี่จบชั้นมัธยมต้นที่โรงเรียนเจ้าฟ้าอุบลรัตน์ และศึกษาต่อระดับมัธยมศึกษาในจังหวัดเชียงใหม่ ภายหลังได้ศึกษานักเรียนผู้ช่วยพยาบาล แอนนี่เข้ากรุงเทพเพื่อหางานทำและเรียนต่อจนสำเร็จวิชาผู้ช่วยพยาบาล และรับงานเสริมเป็นพริตตี้เชียร์สินค้า นักแสดงประกอบฉาก จนกระทั่งได้เป็นนางเอกเต็มตัวในภาพยนตร์เรื่อง เชอรี่ แอน เมื่อวันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2553 มีกระแสข่าวลือว่าแอนนี่ได้ตั้งท้องและคลอดลูกเมื่อเดือนมิถุนายน[1] โดยมีการระบุว่าพ่อของเด็กคือ ฟิล์ม-รัฐภูมิ  See More..

ณัฐวรา วงศ์วาสนา

ณัฐวรา วงศ์วาสนา (ชื่อเล่น: มิ้นท์) เป็นนักแสดงชาวไทย ณัฐวราเป็นนักแสดงในสังกัดของศุภชัย ศรีวิจิต ผู้จัดการส่วนตัวนักแสดงชื่อดัง ปัจจุบันณัฐวราเป็นนักแสดงมีผลงานทางช่อง 3 มีผลงานละครเรื่องแรกทางโทรทัศน์สีช่อง 3 เรื่อง เงารักลวงใจ รับบทเป็น ข้าวหอม และเนื่องจากความสวยของมิ้นท์ ทำให้เธอได้รับฉายาฝาแฝด อั้ม พัชราภาอีกด้วย ละครโทรทัศน์ทั้งหมดด้านล่างนี้ออกอากาศทางสถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3 เพลง เธอไม่เคยเป็นแฟนเก่า ศิลปิน Dr.fuu เพลง แบบไหนที่เธอจะรัก ศิลปิน Zeal ประกอบละคร เงารักลวงใจ เพลง ใจฉันรักเธอคนเดียว ศิลปิน โบว์ลิ่ง-มานิดา ประกอบละคร เงารักลวงใจ เพลง เพิ่งรู้ว่ามันสบาย ศิลปิน ก้อง การุณ เพลง นาทีที่เงียบงัน ศิลปิน ณัฐ ศักดาทร (นัท AF4) สัมผัสพิศวง the sence รับบท หนึ่งฤทัย  See More..

สมฤทัย พรหมจรรย์

สมฤทัย พรหมจรรย์ (ชื่อเล่น พริ้ง) เกิดเมื่อวันที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2529 เป็น นักล่าฝัน ในรายการ ทรู อะคาเดมี แฟนเทเชีย ฤดูกาลที่ 5 ประจำปี 2551 มีรหัสประจำตัวคือ V1[1]เป็นผู้สมัครที่ผ่านเข้ารอบทาง ออดิชั่นสด พริ้งอยู่ในบ้านเอเอฟจนถึงสัปดาห์ที่ 5[2] และเข้าไปอยู่ในบ้านเอเอฟอีก 1 สัปดาห์ ในสัปดาห์ที่ 9 น.ส. สมฤทัย พรหมจรรย์ (พริ้ง) มีภูมิลำเนาอยู่ที่ อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง[3] เป็นลูกคนเดียวของครอบครัว คุณแม่เป็นผู้อำนวยการ โรงเรียนสมฤทัยวิทยาลำปาง[4] ซึ่งเป็นโรงเรียนเอกชนที่คุณแม่เป็นผู้ก่อตั้ง[5] พริ้งเริ่มร้องเพลงเมื่ออายุ 10 ปี ตอนนั้นพริ้งเป็นหัวหน้าชั้น ป.4 อาจารย์ให้หัวหน้ารับผิดชอบหานักร้องไปร้องเพลงวันแม่ในงานโรงเรียน พริ้งหาคนไปร้องไม่ได้จึงต้องรับหน้าที่เป็นคนร้องเอง ตั้งแต่นั้นมาพริ้งก็รู้ว่าตนเองร้องเพลงได้ จากนั้นอาจารย์ก็ส่งพริ้งเข้าร่วมประกวดร้องเพลงในหลายเวทีที่จัดขึ้น [6] สมัยมัธยมต้น พริ้งได้เป็นตัวแทนนักเรียนร้องเพลงในวันสถาปนาของโรงเรียนและได้ไปประกวดร้องเพลงระดับเขต พริ้งทำกิจกรรมมาโดยตลอด ทั้งเล่นดนตรี (เคยเล่นเปียโนและอิเล็กโทน)  See More..

ทรงชัย วงศ์สวัสดิ์

นายทรงชัย วงศ์สวัสดิ์ (31 สิงหาคม พ.ศ. 2497 -) เป็นบุตรของนายทงซี นางพลอย วงศ์สวัสดิ์ เกิดที่อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง[1] อดีตเคยได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดลำพูน และสมาชิกวุฒิสภาจังหวัดลำพูน ปัจจุบันดำรงตำแหน่งนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดลำพูน นายทรงชัย วงศ์สวัสดิ์ จบการศึกษาระดับปริญญาตรีนิติศาสตรบัณฑิต จากมหาวิทยาลัยรามคำแหง เมื่อปี พ.ศ. 2520 และรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต จากสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ พ.ศ. 2538 นายทรงชัย วงศ์สวัสดิ์ เคยได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาจังหวัดลำพูน (สจ.) และเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดลำพูน สังกัดพรรคประชาธิปัตย์ ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2544 นายทรงชัย เป็น 1 ใน 4 สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของพรรคประชาธิปัตย์ ที่ได้รับการเลือกตั้งในเขตภาคเหนือ สามารถเอาชนะกระแสพรรคไทยรักไทยได้ ในการเลือกตั้งวุฒิสภา พ.ศ. 2549 นายทรงชัย วงศ์สวัสดิ์ ลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภา จังหวัดลำพูน ได้รับคะแนนสูงที่สุด คือ 63,595  See More..

จามจุรี

ระวังสับสนกับ พฤกษ์ (จามจุรี) จามจุรี[1] เป็นในวงศ์ Fabaceae เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ มีกิ่งก้านสาขามาก มีใบขนาดเล็ก ดอกสีชมพู มีผลเป็นฝัก เมล็ดแข็ง ผลมีเนื้อสีชมพู รสหวานสัตว์เคี้ยวเอื้องชอบกินเป็นอาหาร จามจุรียังมีชื่ออื่นอีก คือ Rain Tree, East Indian Walnut, Monmain Pod, ก้ามกราม (กลาง) ก้ามกุ้ง (กทม.,อุตรดิตถ์) ก้ามปู (กทม.,พิษณุโลก) ฉำฉา (กลาง,เหนือ) ตุ๊ดตู่ (ตราด) ลัง (เหนือ) สารสา (เหนือ) สำสา (เหนือ) เส่คุ่ (กะเหรี่ยง แม่ฮ่องสอน) และ เส่ดู่ (กะเหรี่ยง แม่ฮ่องสอน)[1] ต้นจามจุรีต้นแรกในประเทศไทยปลูกอยู่ภายในโรงเรียนอัสสัมชัญ โดยบาทหลวงรอมิเอล ซึ่งเป็นนักบวชที่อยู่ในวัดอัสสัมชัญ เป็นผู้นำพันธุ์มาจากเมืองไซง่อน ประเทศเวียดนาม ต่อมาภายหลังก็เป็นที่แพร่หลายและนิยมนำมาปลูกเป็นต้นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่เพื่อให้ร่มเงา จามจุรีแดงเป็นต้นไม้ประจำจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา โรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย  See More..

นครหริภุญชัย

แผนที่อาณาจักรหริภุญชัยประมาณ พ.ศ. 1543-1643 (สีเขียว) อาณาจักรหริภุญชัย (ประมาณ พ.ศ. 1206-1835) ตำนานจามเทวีโบราณได้บันทึกไว้ว่า ฤๅษีวาสุเทพ เป็นผู้สร้างเมืองหริภุญชัยขึ้นในปี พ.ศ. 1204 แล้วต่อมาได้อัญเชิญพระนางจามเทวี ซึ่งเป็นพระราชธิดาของกษัตริย์ขอมจากเมืองละโว้ขึ้นไปครองเมืองหริภุญชัย ในครั้งนั้นพระนางจามเทวี ได้นำพระสงฆ์ นักปราชญ์ และช่างศิลปะต่าง ๆ ขึ้นไปด้วยเป็นจำนวนมาก ราวหมื่นคน พระนางได้ทำนุบำรุงและก่อสร้างบ้านเมือง ทำให้ เมืองหริภุญชัย (ลำพูน) นั้นเป็นแหล่งศิลปวัฒนธรรมที่เจริญรุ่งเรืองยิ่ง ต่อมาพระนางได้สร้างเขลางค์นคร (ลำปาง) ขึ้นอีกเมืองหนึ่งให้เป็นเมืองสำคัญ สมัยนั้นปรากฏมีการใช้ภาษามอญโบราณในศิลาจารึกของหริภุญชัย มีหนังสือหมานซูของจีนสมัยราชวงศ์ถัง กล่าวถึงนครหริภุญไชยไว้ว่า เป็น“อาณาจักรกษัตริย์หญิง หนี่ว์ หวัง กว๋อ(女王國)” ต่อมา พ.ศ. 1824 พระเจ้าเม็งรายมหาราช กษัตริย์ผู้สถาปนาอาณาจักรล้านนา ได้ยกกองทัพเข้ายึดเอาเมืองหริภุญชัยจากพระยายีบาได้ใน ต่อจากนั้นอาณาจักรหริภุญชัยจึงสิ้นสุดลงหลังจากรุ่งเรืองมา 618 ปี มีกษัตริย์ครองเมือง 49 พระองค์ ปัจจุบันโบราณสถานสำคัญของอาณาจักรหริภุญชัยนั้นก็คือ พระธาตุหริภุญไชย ที่จังหวัดลำพูน และยังมีเมืองโบราณเวียงมโน ตำบลหนองตอง อำเภอหางดง  See More..

มหาวิทยาลัยธนบุรี

มหาวิทยาลัยธนบุรี (อักษรย่อ คือ ม.ธ.ร.) เป็นมหาวิทยาลัยเอกชนในประเทศไทย ตั้งอยู่ที่เขตหนองแขม กรุงเทพมหานคร เปิดสอนด้านบริหารธุรกิจ การบัญชี วิศวกรรมศาสตร์ วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และคณะบัณฑิตวิทยาลัย โดยเปิดสอน 2 หลักสูตร คือ MBA และ MSIT นอกจากนี้ยังเปิดสอนในระดับประกาศนียบัตรบัณฑิตวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยธนบุรี ยกฐานะขึ้นมาจาก วิทยาลัยเทคโนโลยีธนบุรี ซึ่งก่อตั้งเมื่อวันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2541[1] ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อและเปลี่ยนประเภทเป็นมหาวิทยาลัยในปี พ.ศ. 2550[2] ตั้งอยู่ที่ถนนเพชรเกษม แขวงหนองค้างพลู เขตหนองแขม กรุงเทพ ปัจจุบัน นายอุดม เฟื่องฟุ้ง เป็นนายกสภามหาวิทยาลัย และนายบัญชา เกิดมณี เป็นอธิการบดี มหาวิทยาลัยธนบุรี มีการจัดการศึกษานอกสถานที่ตั้ง จำนวน 3 ศูนย์[3] ได้แก่ ศูนย์การศึกษา ณ โรงเรียนเทคโนโลยีหมู่บ้านครู ภาคเหนือ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน ศูนย์การศึกษา  See More..

สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์

สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ “ นตฺถิ ปญฺญฺสมา อาภา (ไม่มีแสงสว่างใดเสมอด้วยปัญญา) ” ข้อมูลทั่วไป ที่อยู่ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (สพบ.) (National Institute of Development Administration) หรือ ที่นิยมเรียกกันว่า นิด้า (NIDA) เป็นสถาบันการศึกษาชั้นสูงของรัฐ เปิดสอนเฉพาะระดับมหาบัณฑิต (ปริญญาโท) และดุษฏีบัณฑิต (ปริญญาเอก) และถือเป็นสถาบันการศึกษาที่เปิดการสอนหลักสูตร MBA เป็นแห่งแรกในประเทศไทย โดยคณะบริหารธุรกิจของนิด้าได้รับการจัดอยู่ในอันดับต้นของทวีปเอเชียอยู่สม่ำเสมอจากสื่อชั้นนำระดับนานาชาติ ประกอบกับเป็นสถาบันที่มีอัตราส่วนอาจารย์ระดับปริญญาเอกต่อจำนวนนักศึกษาที่สูงที่สุดในประเทศไทย สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ เป็นสถาบันการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาของรัฐ สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ ก่อตั้งเมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2509 ด้วยความช่วยเหลือเบื้องต้นจาก กรมวิเทศสหการ มูลนิธิฟอร์ด และ Midwest University Consortium for International Affairs (MUCIA) โดยโอนคณะรัฐประศาสนศาสตร์ของธรรมศาสตร์ งานฝึกอบรมส่วนหนึ่งของสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ และ งานฝึกอบรมและงานสอนส่วนหนึ่งของสำนักงานสถิติแห่งชาติ มาเป็นกิจกรรมหนึ่งของสถาบัน  See More..

วัดพระธาตุหริภุญชัยวรมหาวิหาร

วัดพระธาตุหริภุญชัยวรมหาวิหาร พระบรมธาตุหริภุญชัย ที่อยู่ ข้อมูลทั่วไป วัดพระธาตุหริภุญชัยวรมหาวิหาร เป็นพระอารามหลวงชั้นเอกชนิดวรมหาวิหาร ตั้งอยู่ใจกลาง เมืองลำพูน มีเนื้อที่ทั้งหมดประมาณ 27 ไร่ 3 งาน 88 ตารางวา พระมหาราชโมฬีสารีบุตร พระราชโมฬี พระคัมภีร์ คมฺภีโร พระวิมลญาณมุนี พ.ศ. 2476 2486 พระครูจักษุธรรมประจิตร พ.ศ. 2486 2489 พระธรรมโมลี (พระสุเมธมังคลาจารย์ อมร อมรปญฺโญ) พ.ศ. 2489 2533 พระเทพมหาเจติยาจารย์ พ.ศ. 2533 ปัจจุบัน พระสุเมธมังคลาจารย์ (อมร อมรปัญโญ, ปธ.๗) รองสมเด็จพระราชาคณะชั้นหิรัญบัตร มรณภาพ พระเทพญาณเวที (สุเธียร อคฺคปญฺโญ, ปธ.๔) มรณภาพ  See More..

อุทยานแห่งชาติดอยขุนตาล

อุทยานแห่งชาติดอยขุนตาล เป็นอุทยานแห่งชาติที่ตั้งอยู่ในอำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูนและอำเภอห้างฉัตร อำเภอเมืองลำปาง จังหวัดลำปาง สภาพพื้นที่เป็นป่าอุดมสมบูรณ์ เป็นแหล่งต้นน้ำ สามารถเดินทางโดยรถไฟมาลงที่สถานีรถไฟขุนตาน ซึ่งเป็นที่ตั้งอุโมงค์ขุนตาน อุโมงค์รถไฟที่ยาวที่สุดในประเทศไทย สร้างโดยชาวเยอรมัน ป่าดอยขุนตาล เป็นป่า 1 ใน 14 แห่ง ที่คณะรัฐมนตรีได้มีมติในการประชุม เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2502 ให้จัดตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติ ซึ่งกรมป่าไม้ได้ประกาศให้ป่าในท้องที่บางส่วนของตำบลท่าปลาดุก อำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูน เป็นป่าสงวนแห่งชาติป่าดอยขุนตาล ตามกฏกระทรวง ฉบับที่ 116 (พ.ศ. 2506) ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 80 ตอนที่ 82 วันที่ 13 สิงหาคม 2506 เนื้อที่ 39,206.25 ไร่ และในท้องที่บางส่วนของตำบลเวียงตาล ตำบลวอแก้ว อำเภอห้างฉัตร และตำบลบ้านเอื้อม อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง เป็นป่าสงวนแห่งชาติป่าดอยขุนตาลตาม กฏกระทรวงฉบับที่ 359 (พ.ศ.  See More..

มุมมองที่เป็นกลาง

นโยบายของวิกิพีเดีย กำหนดว่า การเขียนบทความทุกชิ้นจะต้องกระทำผ่าน มุมมองที่เป็นกลาง (Neutral point of view, NPOV) จิมโบ เวลส์ ผู้ก่อตั้งวิกิพีเดีย อธิบายหลักการว่า มุมมองที่เป็นกลางคือความสมบูรณ์ครบถ้วน โดยไม่มีการประนีประนอมใด ๆ [1] ซึ่งโดยทั่วไปแล้ว การเขียนอย่างเป็นกลางนี่หมายถึงการเขียนอย่างยุติธรรม นำเสนอเนื้อหาทุกด้านในสัดส่วนที่เหมาะสม และสอดแทรกอคติให้น้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และเนื้อหานั้นจะต้องมีการยืนยันเป็นแหล่งข้อมูลตีพิมพ์ นโยบายนี้เป็นหลักการพื้นฐานของวิกิพีเดียและโครงการวิกิมีเดียอื่น นโยบายดังกล่าวไม่อาจผ่อนผันได้ และทุกคนต้องปฏิบัติตาม มุมมองที่เป็นกลาง เป็นหนึ่งในสามนโยบายแกนกลางด้านเนื้อหาของวิกิพีเดีย ส่วนอีกสองนโยบายนั้นคือ การพิสูจน์ยืนยันได้ และ งดงานค้นคว้าต้นฉบับ ซึ่งนโยบายแกนกลางทั้งสามนี้เป็นการกำหนดร่วมกันถึงประเภทและคุณภาพของข้อมูลที่ยอมรับให้เพิ่มเติมในบทความวิกิพีเดียได้ เนื่องจากนโยบายทั้งสามนี้ทำงานประสานร่วมกัน จึงไม่ควรตีความแยกกัน และผู้ใช้ควรทำความคุ้นเคยกับนโยบายทั้งสามนี้ หลักการเกี่ยวกับนโยบายนี้จะต้องไม่ถูกขัดโดยนโยบายหรือแนวปฏิบัติอื่น ตลอดจนมติเอกฉันท์ของผู้ใช้ โดยทั่วไปแล้ว การบรรลุสิ่งที่ประชาคมวิกิพีเดียเข้าใจว่าเป็น ความเป็นกลาง นั้นหมายถึงการวิเคราะห์แหล่งข้อมูลอันหลากหลายอย่างระมัดระวังและมีวิจารณญาณ จากนั้นจึงพยายามที่จะถ่ายทอดผลงานเขียนให้แก่ผู้อ่านอย่างชัดเจนและถูกต้อง วิกิพีเดียมีเป้าหมายที่จะอธิบายความขัดแย้ง แต่ไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว มีระเบียบอันเข้มงวดบางข้อที่กล่าวถึงเรื่องนี้ ซึ่งขึ้นอยู่กับเจตนาดีของผู้ใช้ ผู้ซึ่งจะต้องนำเสนอข้อมูล แต่จะไม่นำเสนอประเด็นใดประเด็นหนึ่งอย่างเดียว อย่างไรก็ตาม การปฏิบัติตามหลักการด้านล่างนี้ ร่วมกับหลักการของ การพิสูจน์ยืนยันได้ จะช่วยทำให้บรรลุระดับความเป็นกลางซึ่งเหมาะสมสำหรับเนื้อหาในสารานุกรม ไม่ถือว่าความคิดเห็นเป็นข้อเท็จจริง บ่อยครั้งที่บทความจะมีกล่าวถึงข้อมูลเกี่ยวกับความคิดเห็นสำคัญที่ได้แสดงเกี่ยวกับหัวเรื่องนั้น  See More..

ลางสาด

ลองกอง เป็นลางสาดพันธุ์หนึ่งชนิดที่เปลือกหนาและยางน้อย โดยลางสาดเป็นไม้ต้นชนิด Lansium domesticum Corrêa ในวงศ์ Meliaceae ผลกลม ๆ ออกเป็นพวง กินได้ เม็ดในขม[1] ลางสาดนั้นเชื่อว่าเป็นผลไม้ที่มีถิ่นกำเนิดมาจากบริเวณหมู่เกาะมลายู อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์และภาคใต้ของไทย มีหลายชื่อ อาทิ ลังสาด, ดูกู โดยชื่อ ลางสาด หรือ ลังสาด นั้นมาจากภาษามาเลย์ว่า langsat , ชื่อ ดูกู มาจากภาษาอินโดนีเซียว่า duku และชื่อ ลองกอง มาจากภาษายาวีว่า ดอกอง  See More..

พระยาพิชัยดาบหัก

อนุสาวรีย์พระยาพิชัยดาบหัก หน้าศาลากลางจังหวัดอุตรดิตถ์ พระยาพิชัยดาบหัก เดิมชื่อ จ้อย เกิดที่บ้าน ห้วยคา อำเภอพิชัย จังหวัดอุตรดิตถ์ เมื่อปี พ.ศ. 2284 ในสมัยปลายกรุงศรีอยุธยา ศึกษาอยู่กับท่านพระครูวัดมหาธาตุหรือวัดใหญ่ เมืองพิชัย ภายหลัง จ้อยได้เปลี่ยนชื่อใหม่เป็นทองดี หรือ ทองดีฟันขาว มีความสามารถทั้งทางเชิงมวยและเชิงดาบ เข้ารับราชการกับสมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี ตั้งแต่ครั้งดำรงตำแหน่งเป็นพระยาตาก ต่อมานายทองดีได้รับแต่งตั้งเป็นองค์รักษ์มีบรรดาศักดิ์เป็น หลวงพิชัยอาสา เมื่อรับราชการมีความดีความชอบจึงได้รับแต่งตั้งเป็น เจ้าหมื่นไวยวรนาถ พระยาสีหราชเดโช และพระยาพิชัย ผู้สำเร็จราชการครองเมืองพิชัย ซึ่งรับพระราชทานเครื่องยศเสมอเจ้าพระยาสุรสีห์ ตามลำดับ ภายหลังพม่ายกทัพมาตีเมืองพิชัย 2 ครั้ง ในการรบครั้งที่ 2 พระยาพิชัยถือดาบสองมือ ออกต่อสู้จนดาบหักไปข้างหนึ่ง และรักษาเมืองไว้ได้ ดังนั้นจึงไดัรับสมญานามว่า พระยาพิชัยดาบหัก พระยาพิชัยดาบหัก เดิมชื่อ จ้อย เกิดในปี พ.ศ. 2284 ที่บ้านห้วยคา เมืองพิชัย จ.อุตรดิตถ์ มีพี่น้อง 4 คน  See More..

ประดู่

ประดู่อังสนา (อังกฤษ: Burma Padauk) เป็นไม้ยืนต้น มีชื่อพื้นเมืองอื่น ๆคือ ดู่ป่า (เหนือ), อะนอง, ดู่ ประดู่อังสนาหรือประดู่บ้านเป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่มีความสูงประมาณ10-25 เมตรผิวเปลือกลำต้นมีสีดำหรือเทาลำต้นเป็นพูไม่กลมแตกกิ่งก้านสาขากว้างมีเรือนยอดทึบแตกเป็นสะเก็ดร่องตื้นๆ ใบเป็นช่อแตกออกจากปลายกิ่งมีใบย่อยประกอบอยู่ประมาณ 6-12 ใบ ลักษณะของใบเป็นรูปมนรีปลายใบแหลมโคนใบมน ขอบใบเรียบเป็นมันสีเขียว ใบมีขนาดยาวประมาณ 2-3 นิ้ว กว้างประมาณ 1-2 นิ้ว ออกดอกเป็นช่อออกตามปลายกิ่ง ดอกมีขนาดเล็กสีเหลือง ผลมีขนเล็กๆปกคลุม ขนาดผลโตประมาณ 4-6 เซนติเมตร ต้องการแสงแดดจัด หรือกลางแจ้ง ต้องการปริมาณน้ำปานกลาง ชอบดินร่วนซุย ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด นิยมปลูกริมถนนเพราะกิ่งทอดลงห้อยย้อยสวยงาม ลำต้นเคลือบด้วยเปลือกเป็นเม็ดๆ ดอกประดู่เป็นสัญลักษณ์และต้นไม้ประจำ โรงเรียนวัดป่าประดู่ ดอกประดู่เป็นดอกไม้ประจำจังหวัดชลบุรี จังหวัดระยอง และ จังหวัดอุตรดิตถ์ ส่วนต้นประดู่เป็นต้นไม้ประจำจังหวัดภูเก็ต ดอกประดู่เป็นดอกไม้ประจำชาติพม่า ประดู่เป็นต้นไม้ประจำ โรงเรียนรัตนโกสินทร์สมโภชบางขุนเทียน ประดู่เป็นต้นไม้ประจำมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ประดู่เป็นต้นไม้ประจำวิทยาลัยเทคโนโลยีภาคใต้ ประดู่เป็นต้นไม้ประจำโรงเรียนเซนต์ราฟาแอล ประดู่เป็นต้นไม้ประจำโรงเรียนดรุณากาญจนบุรี ประดู่เป็นต้นไม้ประจำมหาวิทยาลัยราชมงคลอีสาน วิทยาเขตขอนแก่น ประดู่เป็นต้นไม้ประจำโรงเรียนสตรีประเสริฐศิลป์ ประดู่กิ่งอ่อนหรือประดู่บ้านสะสมแคดเมียมได้  See More..

อำเภอเมืองอุตรดิตถ์

อำเภอเมืองอุตรดิตถ์ เป็นศูนย์กลางการบริหารราชการ ศูนย์กลางธุรกิจ เป็นที่ตั้งของความเจริญทางเศรษฐกิจของจังหวัดอุตรดิตถ์ เป็นดินแดนล้านนาตะวันออก มีอนุสาวรีย์พระยาพิชัยดาบหักตั้งอยู่ที่หน้าศาลากลางจังหวัด ณ อำเภอเมืองอุตรดิตถ์แห่งนี้ อำเภอเมืองอุตรดิตถ์มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอเด่นชัย (จังหวัดแพร่) และอำเภอท่าปลา ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอท่าปลาและอำเภอทองแสนขัน ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอทองแสนขันและอำเภอตรอน ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอลับแล ดูได้ที่ ประวัติจังหวัดอุตรดิตถ์ อำเภอเมืองอุตรดิตถ์แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 17 ตำบล 154 หมู่บ้าน ได้แก่ ท้องที่อำเภอเมืองอุตรดิตถ์ประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 18 แห่ง ได้แก่ เทศบาลเมืองอุตรดิตถ์ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลท่าอิฐทั้งตำบล รวมไปถึงบางส่วนของตำบลท่าเสาและตำบลบ้านเกาะ เทศบาลตำบลบ้านด่านนาขาม ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลบ้านด่านนาขาม เทศบาลตำบลวังกะพี้ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลวังกะพี้ทั้งตำบล เทศบาลตำบลบ้านเกาะ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบ้านเกาะทั้งตำบล เทศบาลตำบลผาจุก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลผาจุกทั้งตำบล เทศบาลตำบลคุ้งตะเภา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลคุ้งตะเภาทั้งตำบล เทศบาลตำบลน้ำริด ครอบคลุมพื้นที่ตำบลน้ำริดทั้งตำบล เทศบาลตำบลหาดกรวด ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหาดกรวดทั้งตำบล เทศบาลตำบลท่าเสา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลท่าเสาทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลป่าเซ่า ครอบคลุมพื้นที่ตำบลป่าเซ่าทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลงิ้วงาม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลงิ้วงามทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านด่านนาขาม  See More..

ฝน

ฝนกำลังตกลงมา ฝน เป็นรูปแบบหนึ่งของการตกลงมาจากฟ้าของน้ำ นอกจากฝนแล้วยังมีการตกลงมาในรูป หิมะ เกล็ดน้ำแข็ง ลูกเห็บ น้ำค้าง ฝนนั้นอยู่ในรูปหยดน้ำซึ่งตกลงมายังพื้นผิวโลกจากเมฆ ฝนบางส่วนนั้นระเหยกลายเป็นไอก่อนตกลงมาถึงผิวโลก ฝนชนิดนี้เรียกว่า virga ฝนที่ตกลงมานั้นเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของวัฏจักรของน้ำ ซึ่งน้ำจากผิวน้ำในมหาสมุทรระเหยกลายเป็นไอ ควบแน่นเป็นละอองน้ำในอากาศ ซึ่งรวมตัวกันเป็นเมฆ และในที่สุดตกลงมาเป็นฝน ไหลลงสู่แม่น้ำ ลำคลอง ไปสู่ทะเล มหาสมุทร และวนเวียนเช่นนี้เป็นวัฏจักรไม่สิ้นสุด ปริมาณน้ำฝนนั้นวัดโดยใช้ มาตรวัดน้ำฝน โดยเป็นการวัดความลึกของน้ำที่ตกลงมาสะสมบนพื้นผิวเรียบ สามารถวัดได้ละเอียดถึง 0.25 มิลลิเมตร หรือ 0.01 นิ้ว บางครั้งใช้หน่วย ลิตรต่อตารางเมตร (1 L/m² = 1 mm) หยาดน้ำฝนนั้น ในการ์ตูนมักจะถูกวาดเป็นรูปหยาดน้ำตา คือ ก้นกลมและปลายบนแหลม ซึ่งไม่ถูกต้องในความเป็นจริง หยาดฝนเม็ดเล็กนั้นจะมีรูปเกือบเป็นทรงกลม ส่วนเม็ดฝนที่ใหญ่ขึ้นก็จะมีรูปร่างที่ค่อนข้างแบนคล้ายขนมปังแฮมเบอเกอร์ ส่วนเม็ดที่ใหญ่มากๆนั้นจะมีรูปร่างคล้ายร่มชูชีพ โดยเฉลี่ยแล้วเม็ดฝนนั้นจะมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1 ถึง 2 มิลลิเมตร เม็ดฝนที่ใหญ่ที่สุดที่ตกลงถึงผิวโลกนั้น ตกที่ ประเทศบราซิล และ  See More..

ทะเลอันดามัน

ทะเลอันดามัน (อังกฤษ: ) เป็นทะลที่อยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของอ่าวเบงกอล ส่วนหนึ่งของมหาสมุทรอินเดีย ทางเหนือของทะเลติดกับปากแม่น้ำอิระวดีในประเทศพม่า ทางตะวันออกเป็นคาบสมุทรพม่า ประเทศไทย และประเทศมาเลเซีย ทางตะวันตกเป็นหมู่เกาะอันดามัน และหมู่เกาะนิโคบาร์ ภายใต้การปกครองของอินเดีย ทางใต้ติดกับเกาะสุมาตรา (ส่วนหนึ่งของอินโดนีเซีย) และช่องแคบมะละกา ทะเลอันดามันมีความยาวจากเหนือจรดใต้ประมาณ 1,200 กิโลเมตร กว้าง 650 กิโลเมตร กินพื้นที่ประมาณ 797,700 ตร.กม. มีความลึกเฉลี่ย 870 เมตร จุดที่ลึกที่สุดมีระดับความลึก 3,777 เมตร 26 ธันวาคม พ.ศ. 2547 เกิดแผ่นดินไหวขนาด 9.2 ตามมาตราริกเตอร์ ทำให้เกิดคลื่นสึนามิถล่มชายฝั่งทางตอนใต้ของประเทศไทย อินโดนีเซีย สร้างความเสียหายจำนวนมาก  See More..

อุทยานแห่งชาติภูสอยดาว

อุทยานแห่งชาติภูสอยดาว มีพื้นที่ครอบคลุมอยู่ในท้องที่ป่าสงวนแห่งชาติป่าน้ำปาด ท้องที่ตำบลม่วงเจ็ดต้น ตำบลนาขุม ตำบลบ้านโคก อำเภอบ้านโคก ตำบลห้วยมุ่น อำเภอน้ำปาด จังหวัดอุตรดิตถ์ ตำบลบ่อภาค อำเภอชาติตระการ จังหวัดพิษณุโลก เป็นพื้นที่ที่มีสภาพป่าค่อนข้างสมบูรณ์ปกคลุมไปด้วยป่าธรรมชาติที่สวยงาม เป็นแหล่งต้นน้ำลำธาร ยอดสูงสุดของภูสอยดาวสูงจากระดับน้ำทะเล 2,102 เมตร ซึ่งสูงเป็นอันดับ 4 ของประเทศไทย อุทยานแห่งนี้มีจุดเด่นที่น่าสนใจและเป็นที่ดึงดูดใจของนักท่องเที่ยว ได้แก่ น้ำตกภูสอยดาว เป็นน้ำตก 5 ชั้น และการผจญภัยขึ้นสู่ลานสนสามใบอันสวยงาม มีเนื้อที่กว้างประมาณ 1,000 ไร่ มีความสวยงามมาก มีถนนลาดยาง เข้าถึงพื้นที่ทำให้สะดวกสบายในการเดินทางพักผ่อนหย่อนใจ อุทยานแห่งชาติภูสอยดาวมีเนื้อที่ 125,110 ไร่ หรือ 200.18 ตารางกิโลเมตร บริเวณลานสนที่ความสูง 1,633 เมตร จากระดับน้ำทะเลปานกลาง (ด้านหลังคือยอดภูสอยดาว ความสูง 2,102 เมตร) อุทยานแห่งชาติภูสอยดาว แต่เดิมเป็นวนอุทยานภูสอยดาว ได้สำรวจจัดตั้งเป็นวนอุทยานภูสอยดาว โดยสำนักงานป่าไม้เขตพิษณุโลก เมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ.  See More..

อุทยานแห่งชาติคลองตรอน

อุทยานแห่งชาติคลองตรอนตั้งอยู่ในเขตพื้นที่จังหวัดอุตรดิตถ์ มีพื้นที่ป่าอุดมสมบูรณ์ มีคลองขนาดใหญ่เป็นแหล่งหล่อเลี้ยงชีวิตสัตว์ทั้งหลายของที่นี่ และในพื้นที่อุทยานยังมีน้ำตกหลายแห่ง ได้แก่ น้ำตกห้วยเนียม น้ำตกกกมอนแก้ว และยังมีถ้ำ ได้แก่ ถ้ำจัน ถ้ำเจดีย์ ถ้ำเสือดาว ถ้ำผาตั้ง และยังมียอดดอยที่คนทั่วไปรู้จักกันดีใน ชื่อยอดดอยภูเมี่ยงยอดดอยที่สูงเป็นอันดับที่5ของประเทศไทย โดยอุทยานแห่งชาติคลองตรอนมีพื้นโดยรวมทั้งหมด 324,240.80 ไร่ หรือ 518.80 ตารางกิโลเมตร ได้รับการประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2546 นับเป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่103 ของประเทศไทย เป็นเทือกเขาสูงต่ำโดย มีแนวเทือกเขาที่สำคัญคือ เขาภูเมี่ยง เขาคว่ำเรือ เขาหงายเรือ เขาสามเหลี่ยม เขาหยวก เขาถนน เขาแดด เขาไม้ผา เขาตักบอน เขาน้ำย้อย เขาผักขวง และเขาจันทร์ ยอดเขาที่สูงที่สุดอยู่ด้านทิศตะวันออกคือ เขาภูเมี่ยง สูง 1,500 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลาง แหล่งกำเนิดห้วยที่สำคัญไหลจากแนวตะวันออกไปสู่แนวตะวันตกและไหลสู่แม่น้ำน่าน ได้แก่ ห้วยคลองม้ามืด สภาพภูมิอากาศทั่วไปค่อนข้างร้อน อากาศร้อนในฤดูร้อน คือ เดือนมีนาคม ถึงเดือนเมษายน  See More..

อุทยานแห่งชาติลำน้ำน่าน

อุทยานแห่งชาติลำน้ำน่าน เป็นอุทยานที่ตั้งอยู่ในเขตพื้นที่ 2จังหวัด คือ ในอำเภอน้ำปาด อำเภอท่าปลา อำเภอบ้านโคก จ.อุตรดิตถ์ และ อำเภอเมือง จังหวัดแพร่ ภูมิประเทศโดยรวมเป็นเทือกเขาสูงสลับซับซ้อนกันพื้นที่อุทยานมีความอุดมสมบูรณ์สูง มีป่าไม้มากมาย ได้แก่ ป่าเต็งรัง ป่าเบญจพรรณ ป่าดิบเขา และ ป่าดิบแล้ง โดยบริเวณอุทยานแห่งชาติลำน้ำน่านนี้เป็นต้นกำเนิดของแม่น้ำยมในจังหวัดแพร่ และเป็นแม่น้ำสาขาในแม่น้ำน่านที่ไหลลงสู่จ.อุตรดิตถ์ อุทยานแห่งชาติลำน้ำน่านมีพื้นที่โดยรวมทั้งหมด 999.15 ตารางกิโลเมตร หรือ 624,468 ไร่เศษ โดยสรุปแล้วอุทยานแห่งนี้ตั้งอยู่บนเหนือสันเขื่อนสิริกิติ์ในทางทิศเหนือ อุทยานแห่งลำน้ำน่านได้รับประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติ เมื่อวันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2541 สภาพพื้นที่ของอุทยานแห่งชาติลำน้ำน่านเป็นเทือกเขาสูงสลับซับซ้อนกัน มีเทือกเขาและดอยเขาหลายดอย ได้แก่ ดอยดอยแม่แนง ดอยสันผักเหียก ดอนสันผาหมู ดอยปางม่วงคำ ดอยผาตืบ ภูพระยาพ่อ ดอยจะคาน เขาหาดหล้า เขาหวยจันทร์ ภูม่อนกระต่าย ภูขอนแก่น และในบริเวณอุทยานยังเป้นต้นกำเนิดของแม่น้ำยมในจังหวัดแพร่ และเป็นต้นกำเนิดของแม่น้ำสาขาของแม่น้ำน่าน จ.อุตรดิตถ์ แม่น้ำและห้วยสำคัญได้แก่ แม่สาย น้ำแม่แนง ห้วยอมถ้ำ  See More..

ขอม

ขอม เป็นชื่อทางวัฒนธรรม ไม่ใช่ชื่อชนชาติ หมายถึงคนกลุ่มหนึ่งที่อยู่บริเวณลุ่มน้ำเจ้าพระยา นับถือฮินดูหรือพุทธมหายาน ทางใต้ของแคว้นสุโขทัย อาจจะหมายถึงพวก ละโว้ (หรือ ลพบุรี) เอกสารทางล้านนา เช่น จารึกและตำนานต่างๆ ล้วนระบุสอดคล้องกันว่าขอมคือพวกที่อยู่ทางใต้ของล้านนา เนื่องจากคำว่า ขอม สัญนิษฐานว่ามาจากคำว่า “เขมร”+”กรอม” (ที่แปลว่าใต้) พูดเร็วๆ กลายเป็น “ขอม” [1] พวกนี้ตัดผมเกรียน และนุ่งโจงกระเบน กินข้าวเจ้า ฯลฯ แคว้นละโว้มีชื่อในตำนาน และพงศาวดารว่า กัมโพช เลียนอย่างชื่อ กัมพูชา ของเขมร นับถือทั้งฮินดูและพุทธมหายาน อาจารย์ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช เคยเขียนอธิบายไว้ว่า ขอมเป็นพวกนับถือฮินดูหรือพุทธมหายาน ใครเข้ารีตเป็นฮินดู หรือพุทธมหายาน เป็นได้ชื่อว่า ขอม ทั้งหมด ขอมไม่ใช่ชื่อชนชาติ เพราะไม่มีชนชาติขอม แต่เป็นชื่อทางวัฒนธรรม เช่นเดียวกับ สยาม เดิม ขอม ไม่ได้หมายถึงเขมรกลุ่มเดียว เพราะ เขมร นั้น  See More..

หัวพันทั้งห้าทั้งหก

หัวพัน ຫົວພັນ ข้อมูลทางบริหาร ข้อมูลสถิติ แผนที่ แขวงหัวพัน (ลาว: ; อังกฤษ: ) เป็นหนึ่งในแขวงของประเทศลาวที่ตั้งอยู่ทางตะวันออกของประเทศ ติดกับประเทศเวียดนาม เดิมแขวงนี้รู้จักในชื่อ หัวพันห้าทั้งหก (มักเรียกผิดเป็น หัวพันทั้งห้าทั้งหก) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในเหตุการณ์สงครามปราบฮ่อ คือเมืองเอกของแขวงหัวพัน ประเทศลาว หรือจะเรียกว่า เมืองหลวงของแขวงหัวพัน โดยมีเมืองซำเหนือมีชายแดนติดกับประเทศเวียดนาม ซึ่งแขวงหัวพันอยู่ถัดจากแขวงเชียงขวาง ประเทศลาว เมืองซำเหนือตั้งอยู่กลางหุบเขาเขียวขจี และอุดมสมบูรณ์ มีพื้นที่ป่าไม้มากมาย โดยเมืองนี้มีความสูงจากน้ำทะเล 1,200 เมตร เมืองซำเหนือเป็นเมืองที่มีลักษณะงดงามทางธรรมชาติที่สวยงาม เมืองซำเหนือมีตลาดในเมืองยามเช้า โดยจะมีชาวเขาเผ่าต่างๆ ออกมาเดินซื้อของ โดยเป็นตลาดใหญ่ที่สุดในภูมิภาคนี้ (ตลาดที่ใหญ่ที่สุดในลาว) มีสินค้าให้เลือกมากมายเช่น อาหารสด อาหารแห้ง ของใช้จากประเทศจีน ประเทศเวียดนามและประเทศไทย ผ้าทอมือ ซึ่งเป็นสินค้าที่ขึ้นชื่อของประเทศลาว ที่ส่งไปขายยังเมืองหลวงพระบางและเมืองเวียงจันทน์ มีลวดลายที่ประณีต และสวยงามมาก หัวเมือง (Huameuang) (7-05) เมืองแอด (Muang Et) (7-08) สบเบา (Sop  See More..

ไทย

ประเทศไทย หรือชื่อทางการว่า ราชอาณาจักรไทย เป็นรัฐชาติอันตั้งอยู่บนคาบสมุทรอินโดจีน ในทวีปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีพรมแดนด้านตะวันออกติดประเทศลาวและประเทศกัมพูชา ทิศใต้เป็นแดนต่อแดนประเทศมาเลเซียและอ่าวไทย ทิศตะวันตกติดทะเลอันดามันและประเทศพม่า และทิศเหนือติดประเทศพม่าและประเทศลาว มีแม่น้ำโขงกั้นเป็นบางช่วง ปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตยแบบมีรัฐสภา มีศูนย์กลางการบริหารราชการแผ่นดินอยู่ที่กรุงเทพมหานคร และการปกครองส่วนภูมิภาค จัดระเบียบเป็น 76 จังหวัด ประเทศไทยมีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 50 ของโลก มีเนื้อที่ 513,115 ตารางกิโลเมตร[8] และมีประชากรมากเป็นอันดับ 20 ของโลก คือ ประมาณ 66 ล้านคน[1] กับทั้งยังเป็นประเทศอุตสาหกรรมใหม่[9][10][11][12] โดยมีรายได้หลักจากภาคอุตสาหกรรมและการบริการ[13] ไทยมีแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงเป็นอันมาก อาทิ พัทยา, ภูเก็ต, กรุงเทพมหานคร และเชียงใหม่ ซึ่งสร้างรายได้ให้แก่ประเทศ เช่นเดียวกับการส่งออกอันมีส่วนสำคัญในการพัฒนาเศรษฐกิจ[14] และด้วยจีดีพีของประเทศ ซึ่งมีมูลค่าราว 334,026 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ ตามที่ประมาณใน พ.ศ. 2553 เศรษฐกิจของประเทศไทยนับว่ามีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 30 ของโลก ในอาณาเขตประเทศไทย พบหลักฐานของมนุษย์ซึ่งมีอายุเก่าแก่ที่สุดถึงห้าแสนปี[15] นักประวัติศาสตร์มักถือว่าอาณาจักรสุโขทัยเป็นยุคสมัยแรกของคนไทย ซึ่งต่อมาตกอยู่ในอิทธิพลของอาณาจักรอยุธยา อันมีความยิ่งใหญ่กว่า เนื่องจากมีการติดต่อกับชาติตะวันตก  See More..

สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช

สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี หรือ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช หรือ สมเด็จพระบรมราชาที่ 4 (จีน: ; พินอิน: ; แต้จิ๋ว: Dênchao) มีพระนามเดิมว่า สิน (ชื่อจีนเรียกว่า เซิ้นเซิ้นซิน)[6] พระราชบิดาเป็นจีนแต้จิ๋ว ได้สมรสกับหญิงไทยชื่อ นกเอี้ยง ภายหลังเป็นกรมสมเด็จพระเทพามาตย์ ทรงเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์เดียวในสมัยอาณาจักรธนบุรี ทรงปราบดาภิเษกเป็นพระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยา[7] เมื่อวันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2310 เสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2325 เมื่อมีพระชนมายุได้ 48 พรรษา รวมสิริดำรงราชสมบัติ 15 ปี พระราชโอรส-พระราชธิดา รวมทั้งสิ้น 30 พระองค์[5] พระราชกรณียกิจที่สำคัญในรัชสมัยของพระองค์ คือ การกอบกู้เอกราชจากพม่าภายหลังการเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สอง โดยขับไล่ทหารพม่าออกจากราชอาณาจักรจนหมดสิ้น และยังทรงทำสงครามตลอดรัชสมัยเพื่อรวบรวมแผ่นดินซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของขุนศึกก๊กต่าง ๆ ให้เป็นปึกแผ่น เช่นเดียวกับขยายพระราชอาณาเขตออกไปอย่างกว้างขวาง นอกจากนี้ พระองค์ยังทรงมุ่งมั่นที่จะฟื้นฟูประเทศในด้านต่าง ๆ ให้กลับคืนสู่สภาวะปกติหลังสงคราม ทรงส่งเสริมทางด้านเศรษฐกิจ  See More..

กรุงศรีอยุธยา

สำหรับความหมายอื่น ดูที่ อยุธยา และระวังสับสนกับ อโยธยา อาณาจักรอยุธยา เป็นอาณาจักรของชนชาติไทยในอดีตตั้งแต่ พ.ศ. 1893-2310 มีเมืองหลวงที่ กรุงศรีอยุธยา เป็นอาณาจักรซึ่งมีความเจริญรุ่งเรืองจนอาจถือได้ว่าเป็นอาณาจักรที่รุ่งเรืองมั่งคั่งที่สุดในภูมิภาคสุวรรณภูมิ[1] อีกทั้งยังเป็นอาณาจักรที่มีความสัมพันธ์ทางการค้ากับหลายชาติ จนถือได้ว่าเป็นศูนย์กลางการค้าในระดับนานาชาติ[2] เช่น จีน เวียดนาม อินเดีย ญี่ปุ่น เปอร์เซีย รวมทั้งชาติตะวันตก เช่น โปรตุเกส สเปน ดัตช์ และฝรั่งเศส เคยมีอาณาเขตกว้างใหญ่ไพศาล โดยมีประเทศราชแผ่ขยายไปจนถึงรัฐฉานของพม่า อาณาจักรล้านนา มณฑลยูนนานและมณฑลชานสี อาณาจักรล้านช้าง อาณาจักรขอม และคาบสมุทรมมลายูในปัจจุบัน[3] กรุงศรีอยุธยา (พ.ศ. 2209) วาดโดยบริษัทดัตช์ตะวันออก กรุงศรีอยุธยาตั้งอยู่บนบริเวณซึ่งมีแม่น้ำล้อมรอบถึง 3 สาย อันได้แก่ แม่น้ำป่าสักทางทิศเหนือ, แม่น้ำเจ้าพระยาทางทิศตะวันตกและทิศใต้ และแม่น้ำลพบุรีทางทิศตะวันออก เดิมทีบริเวณนี้ไม่ได้มีสภาพเป็นเกาะ แต่พระเจ้าอู่ทองทรงดำริให้ขุดคูเชื่อมแม่น้ำทั้ง 3 สาย เพื่อให้เป็นปราการธรรมชาติป้องกันข้าศึก ที่ตั้งกรุงศรีอยุธยายังอยู่ห่างจากอ่าวไทยไม่มากนัก ทำให้กรุงศรีอยุธยาเป็นศูนย์กลางการค้ากับชาวต่างประเทศด้วย ปัจจุบันบริเวณนี้เป็นส่วนหนึ่งของอำเภอพระนครศรีอยุธยา ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ชาวไทยเริ่มตั้งถิ่นฐานบริเวณตอนกลาง และตอนล่างของลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยามาตั้งแต่พุทธศตวรรษที่  See More..

ฮ่อ

ชาวจีนฮ่อ หรือ ห้อ แต่พวกเขาเรียกตัวเองว่า ยูนนานเย่อ หรือ หานจื้อเย่น เดิมอาศัยอยู่ทางตอนใต้ของจีน ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในมณฑลยูนนาน[4] พรมแดนระหว่างไทย-ลาว มีทั้งอาศัยอยู่บนเทือกเขาและในเมือง ในประเทศไทยชาวจีนฮ่อมักอาศัยอยู่ในจังหวัดเชียงราย เชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน ลำปาง และพะเยา รวมเป็น 5 จังหวัด 20 อำเภอ 71 หมู่บ้าน ประชากรรวม 21,579 คน (ปี 2540) ชาวจีนฮ่อที่อพยพเข้ามานั้นพอจะแบ่งได้เป็น 3 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มพ่อค้าคาราวาน[5] ที่ใช้ม้าต่างหรือ ล่อ เป็นพาหนะในการบรรทุกสินค้าผ่านมาทางฮ่องลึกหรือด่านแม่สาย เดินทางตามช่องทางนี้มาตั้งแต่โบราณ กลุ่มจีนฮ่อลี้ภัย ในช่วงปราบปรามกบฏพันเธย์ นำโดยสุลต่านสุลัยมาน (Sulayman ibn Abd al-Rahman) หรือตู้เหวินซิ่ว (ภาษาจีนกลาง:杜文秀) ผู้สถาปนารัฐผิงหนานขึ้นในมณฑลยูนนานในช่วงปีค.ศ.1856–1873 แต่กลับถูกทางการราชวงศ์ชิงปราบปรามอย่างราบคาบ คาดการว่ามีผู้เสียชีวิตทั้งทหารและพลเรือนไปนับล้านคน กลุ่มทหารกู้ชาติจีนอพยพเข้ามา หลังจากการปฏิวัติประเทศจีนประสบความสำเร็จในปี ค.ศ. 1949 ภายใต้การนำของเหมาเจ๋อตง ทำให้ทหารกองพล  See More..

นางสาวบุญเหลือ

นางสาวบุญเหลือ หรือ ย่าเหลือ บุคคลในประวัติศาสตร์ไทย ในฐานะวีรสตรี ที่มีส่วนสำคัญในการกอบกู้เมืองนครราชสีมาร่วมกับท้าวสุรนารี จากการเข้ายึดตีเมือง ของกองทัพเจ้าอนุวงศ์เวียงจันทน์ ณ ทุ่งสัมฤทธิ์ ปี พ.ศ. 2369 ในรัชสมัย พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 3 นางสาวบุญเหลือ นางสาวบุญเหลือ เป็นบุตรีของ หลวงเจริญ กรมการผู้น้อยแห่งเมืองนครราชสีมา ครอบครัวของหลวงเจริญ มีความใกล้ชิดสนิทสนม และเคารพนับถือ พระยาปลัดเมืองนครราชสีมา และคุณหญิงโม เป็นอันมาก อีกทั้งพระยาปลัดเมือง และคุณหญิงโม ไม่มีบุตร และธิดา จึงได้รัก และเอ็นดูนางสาวบุญเหลือ ดุจว่าเป็นลูกหลานแท้ ๆ [1] เมื่อ ปี พ.ศ. 2369 เจ้าอนุวงศ์แห่งนครเวียงจันทน์ ได้ยกกองทัพเข้าแผ่นดินไทย จนถึงเมืองนครราชสีมา โดยอ้างว่า มีพระราชโองการให้ยกทัพไปกรุงเทพ เพื่อช่วยรบกับอังกฤษ และเนื่องจากในขณะนั้น เจ้าเมืองนครราชสีมา และพระยาปลัดเมืองไม่อยู่ ไปราชการเมืองขุขันธ์ เจ้าอนุวงศ์จึงยกทัพ เข้ายึดเมืองนคราชสีมาได้โดยง่าย แล้วกวาดต้อนผู้คนชาวนครราชสีมาเป็นเชลยขึ้นไปยังเวียงจันทน์ ในจำนวนเชลยเหล่านั้น  See More..

พลเอก ชาติชาย ชุณหะวัณ

พลเอก พลเรือเอก พลอากาศเอก ชาติชาย ชุณหะวัณ (5 เมษายน พ.ศ. 2463 — 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2541) อดีตนายกรัฐมนตรีของประเทศไทย รองนายกรัฐมนตรี และเคยดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีในหลายกระทรวงคือ กระทรวงการต่างประเทศ กระทรวงอุตสาหกรรม และ กระทรวงกลาโหม พลเอกชาติชาย เป็นผู้ก่อตั้งพรรคการเมือง 2 พรรค และได้ดำรงตำแหน่งหัวหน้าพรรค คือ พรรคชาติไทย และ พรรคชาติพัฒนา พลเอก ชาติชาย ชุณหะวัณ เกิดที่ตำบลพลับพลาไชย จังหวัดพระนคร เดิมมีชื่อว่า สมบูรณ์ ชุณหะวัณ เป็นบุตรของจอมพลผิน ชุณหะวัณ กับคุณหญิงวิบูลย์ลักษม์ ชุณหะวัณ ในครอบครัวที่มีเชื้อสายจีน[1] มีบรรพบุรุษอพยพมาจากเมืองเท่งไฮ้ (เฉิงไห่)[2][3][4] พลเอกชาติชาย สมรสกับ ท่านผู้หญิงบุญเรือน ชุณหะวัณ (สกุลเดิม โสพจน์) พระญาติของสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี[5] มีบุตรชายคือ นายไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ  See More..

พลตำรวจเอก ประชา พรหมนอก

พลตำรวจเอก ประชา พรหมนอก รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมในสมัยรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ชินวัตร สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พรรคเพื่อไทย อดีตผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม และอดีตหัวหน้าพรรคเพื่อแผ่นดิน เป็นนายตำรวจมือปราบมีฉายาว่า อินทรีอีสาน เนื่องจากเป็นชาวจังหวัดนครราชสีมา เป็นทั้งอธิบดีกรมตำรวจคนสุดท้ายและผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติคนแรก เนื่องจากมีตำแหน่งสูงสุดในช่วงที่ปรับเปลี่ยนสถานะของกรมตำรวจเป็นสำนักงานตำรวจแห่งชาติ[1] พล.ต.อ.ประชา พรหมนอก เกิดเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2485 ที่จังหวัดนครราชสีมา สมรสกับ คุณหญิงวารุณี พรมหมนอก (สกุลเดิม บำรุงสวัสดิ์) มีบุตร-ธิดา 4 คน เป็นชาย 2 คน หญิง 2 คน คือ พ.ต.อ.ชัชธรรม พรหมนอก (เสียชีวิต) นางธารศรี ศรีวรขาน นางนุดี เพชรพนมพร และ พ.ต.ท.จิรพัฒน์ พรหมนอก[2] ชั้นประถม โรงเรียนพล จังหวัดขอนแก่น โรงเรียนศิริศาสตร์ มัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนวัดสระเกศ โรงเรียนเตรียมทหาร  See More..

พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ

พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ เจ้าของฉายา กวีศรีชาวไร่ เป็นสมาชิกคนหนึ่งของวงดนตรีเพื่อชีวิต คาราวาน ยุคเริ่มต้น รวมทั้งได้หนีเข้าป่าไปพร้อมกับคาราวาน และนักศึกษาใน ยุค 6 ตุลา 2519 เกิดที่ อ.ห้วยแถลง จ.นครราชสีมา เริ่มต้นเป็นศิลปินเพลงเมื่อกลับออกมาจากป่าแล้ว พงษ์เทพได้เข้าร่วมกับวงคาราบาวโดยเดินทางร่วมแสดงคอนเสิร์ตไปด้วยกัน แต่ไม่ได้เป็นสมาชิกวง จนกระทั่งคาราบาวโด่งดังจากอัลบั้ม เมดอินไทยแลนด์ แล้ว แอ๊ด คาราบาว (ยืนยง โอภากุล) จึงช่วยเล่นดนตรีให้กับการออกอัลบั้มชุดแรกของพงษ์เทพ คือ ชุด ห้วยแถลง กับเพลงชื่อเดียวกับอัลบั้ม โดยมีจังหวะเร็กเก้สนุก ๆ กับเนื้อหาที่เสียดสีชีวิตมนุษย์ จากนั้นพงษ์เทพก็ได้เป็นศิลปินเดี่ยว และมีชื่อเสียงในเวลาต่อมา เพลงที่เป็นที่นิยมและรู้จักกันดีของพงษ์เทพ กระโดนชำนาญ ก็ได้แก่ คนกับหมา, ตังเก, น้ำตาหอยทาก, ต้นขับขี่, โคราชา, ตรงเส้นขอบฟ้า,คิดถึงบ้าน เจ้าสาวผีเสื้อ เป็นต้น โดยเนื้อเพลงส่วนมาก พงษ์เทพจะเป็นผู้แต่งเอง โดยใช้ถ้อยคำสำนวนที่เหมือนบทกวี สมกับฉายาของตัวเอง โดยฉายา กวีศรีชาวไร่ นี้ นายผี  See More..

สุนารี ราชสีมา

สุนารี ราชสีมา (16 มีนาคม พ.ศ. 2511 ปัจจุบัน) เป็นนักร้องเพลงลูกทุ่งหญิงชาวไทย ที่มีเสียงเป็นเอกลักษณ์ จนได้ชื่อว่าเป็นราชินีลูกทุ่งอีกคนหนึ่ง มีผลงานสร้างชื่อจากเพลง กราบเท้าย่าโม , สุดท้ายที่กรุงเทพ และอีกมากมาย สุนารี มีชื่อจริงว่า ทิม สอนนา เป็นชาวอำเภอโนนไทย (อำเภอพระทองคำ) จังหวัดนครราชสีมา จบการศึกษาระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จากโรงเรียนบ้านทำนบพัฒนา เป็นบุตรของนายเทียม และ นางยม สอนนา เริ่มเข้าสู่การประกวดร้องเพลงลูกทุ่งเมื่ออายุ 13 ปี เพื่อหาเงินมาจุนเจือครอบครัว ขณะมีอาชีพคนงานโรงงานเย็บผ้า จนได้เข้าประกวดร้องเพลงในรายการ ชุมทางคนเด่น โดยใช้ชื่อ สุนารี ราชสีมา ซึ่งเป็นชื่อของเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ได้รับตำแหน่งสูงสุดเป็นรองชนะเลิศประจำปีฝ่ายหญิง พ่ายแพ้ให้กับ น้ำอ้อย พุ่มสุข แต่ สุขสันต์ หรรษา นักจัดรายการวิทยุ มีความชื่นชอบในน้ำเสียงของสุนารี แม้ว่าจะมีรูปร่างหน้าตาที่ไม่สวยดีนัก จึงชักชวนให้เข้ามาเป็นนักร้องอัดแผ่นเสียงในที่สุด สุนารีบันทึกเสียงเพลงชุดแรกคือ ลาโคราช (แก้กับเพลง น้ำตาหล่นที่โคราช  See More..

ตั๊กแตน ชลดา

ต๊กแตน ชลดา มีชื่อจริงว่า ชลดา ทองจุลกลาง เป็นนักร้องเพลงลูกทุ่งหญิงไทย ในสังกัดค่าย แกรมมี่โกลด์ ในเครือจีเอ็มเอ็ม แกรมมี่และเจ้าของผลงานเพลง ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้ ในอัลบั้มชุด ถนนค้นฝัน สามารถทำสถิติยอดขายได้ทะลุเกินกว่า 1 ล้านชุด[1] ต๊กแตน ชลดา เกิดเมื่อ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2526 ที่อำเภอพระทองคำ จังหวัดนครราชสีมา เป็นบุตรของนายสอน ทองจุลกลาง และ นางยวน ทองจุลกลาง มีพี่น้องทั้งหมด 3 คน เป็นลูกสาวคนโตและมีน้องชายอีก 1 คน เข้าวงการโดนผ่านการประกวด frist stage show ได้รางวัลรองชนะเลิศอันดับที่ 2 อันดับ รองอันดับ 1 คือ ศรัณยู วินัยพานิช และรางวัลชนะเลิศปองกูล สืบซึ้ง (ป๊อบ แคลอรี่ส์ บลาห์ บลาห์) ได้รับรางวัลfm.95ลูกทุ่งมหานครอวอร์ดส  See More..

อำเภอเมืองบึงกาฬ

อำเภอเมืองบึงกาฬ เป็นอำเภอซึ่งเป็นที่ตั้งของศูนย์กลางการบริหารราชการของจังหวัดบึงกาฬ มีสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่ง มีน้ำตก มีภูเขา เป็นอำเภอที่มีเขตพื้นที่ติดกับแม่น้ำโขง และอีกฝั่งตรงข้ามแม่น้ำโขงจะเป็นประเทศเพื่อนบ้าน (ลาว) มีการคมนาคมสะดวก ในอดีตอำเภอเมืองบึงกาฬ มีชื่อเดิมว่า ชัยบุรี (เมืองไชยบุรี) ขึ้นกับจังหวัดนครพนม จนกระทั่งปี พ.ศ. 2460 ได้ถูกโอนย้ายให้ขึ้นต่อจังหวัดหนองคาย และถูกเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น บึงกาฬ ในปี พ.ศ. 2482 [2] ต่อมา ในปี พ.ศ. 2537 ได้มีการร้องขอให้จัดตั้งเป็นจังหวัดบึงกาฬ ตามข้อเสนอของนายสุเมธ พรมพันห่าว สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พรรคเสรีธรรม จังหวัดหนองคาย โดยแยกพื้นที่อำเภอบึงกาฬ อำเภอปากคาด อำเภอโซ่พิสัย อำเภอพรเจริญ อำเภอเซกา อำเภอบึงโขงหลง อำเภอศรีวิไล และอำเภอบุ่งคล้า ออกจากจังหวัดหนองคาย แต่กระทรวงมหาดไทย ยังไม่มีแผนที่จะยกฐานะอำเภอบึงกาฬขึ้นเป็นจังหวัด เพราะการจัดตั้งจังหวัดใหม่เป็นการเพิ่มภาระด้านงบประมาณ อีกทั้งยังเป็นการเพิ่มกำลังคนภาครัฐซึ่งขัดมติคณะรัฐมนตรี[3] จนกระทั่ง เมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม 2553 ในการประชุมสภาผู้แทนราษฎร นายเทวฤทธิ์ นิกรเทศ  See More..

อำเภอปากคาด

อำเภอปากคาด เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดบึงกาฬ เดิมอำเภอปากคาด เป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดหนองคาย ต่อมาได้แยกออกมาจัดตั้งเป็นจังหวัดบึงกาฬ ตาม พระราชบัญญัติตั้งจังหวัดบึงกาฬ พ.ศ. 2554 อันมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม 2554 เป็นต้นไป[1] อำเภอปากคาดมีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียง ดังนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับแขวงบอลิคำไซ (สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว) ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอเมืองบึงกาฬและอำเภอโซ่พิสัย ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอโซ่พิสัย ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอรัตนวาปี (จังหวัดหนองคาย) และแขวงบอลิคำไซ (สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว) อำเภอปากคาดแบ่งเขตการปกครองย่อยออกเป็น 6 ตำบล 64 หมู่บ้าน ได้แก่ ท้องที่อำเภอปากคาดประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจำนวน 7 แห่ง ได้แก่ เทศบาลตำบลปากคาด ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลปากคาดและบางส่วนของตำบลโนนศิลา องค์การบริหารส่วนตำบลปากคาด ครอบคลุมพื้นที่ตำบลปากคาด (เฉพาะนอกเขตเทศบาลตำบลปากคาด) องค์การบริหารส่วนตำบลหนองยอง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหนองยองทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลนากั้ง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนากั้งทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลโนนศิลา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโนนศิลา (เฉพาะนอกเขตเทศบาลตำบลปากคาด) องค์การบริหารส่วนตำบลสมสนุก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลสมสนุกทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลนาดง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนาดงทั้งตำบล  See More..

อำเภอโซ่พิสัย

อำเภอโซ่พิสัย เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดบึงกาฬ ซึ่งแยกออกมาจากจังหวัดหนองคาย ตาม พระราชบัญญัติตั้งจังหวัดบึงกาฬ พ.ศ. 2554 อันมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม 2554 เป็นต้นไป[1] อำเภอโซ่พิสัยมีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอปากคาดและอำเภอเมืองบึงกาฬ ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอเมืองบึงกาฬและอำเภอพรเจริญ ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอบ้านม่วง (จังหวัดสกลนคร) และอำเภอเฝ้าไร่ (จังหวัดหนองคาย) ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอเฝ้าไร่และอำเภอรัตนวาปี (จังหวัดหนองคาย) อำเภอโซ่พิสัยแบ่งเขตการปกครองย่อยออกเป็น 7 ตำบล 89 หมู่บ้าน ได้แก่ ท้องที่อำเภอโซ่พิสัยประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจำนวน 8 แห่ง ได้แก่ เทศบาลตำบลโซ่พิสัย ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลโซ่ องค์การบริหารส่วนตำบลโซ่ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโซ่ (เฉพาะนอกเขตเทศบาลตำบลโซ่พิสัย) องค์การบริหารส่วนตำบลหนองพันทา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหนองพันทาทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลศรีชมภู ครอบคลุมพื้นที่ตำบลศรีชมภูทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลคำแก้ว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลคำแก้วทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลบัวตูม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบัวตูมทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลถ้ำเจริญ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลถ้ำเจริญทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลเหล่าทอง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเหล่าทองทั้งตำบล  See More..

อำเภอพรเจริญ

อำเภอพรเจริญ เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดบึงกาฬ ซึ่งแยกออกมาจากจังหวัดหนองคาย ตาม พระราชบัญญัติตั้งจังหวัดบึงกาฬ พ.ศ. 2554 อันมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม 2554 เป็นต้นไป[1] อำเภอพรเจริญมีอาณาเขตติดต่อกับอำเภอข้างเคียง ดังนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอเมืองบึงกาฬ ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอศรีวิไลและอำเภอเซกา ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอคำตากล้าและอำเภอบ้านม่วง (จังหวัดสกลนคร) ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอบ้านม่วง (จังหวัดสกลนคร) และอำเภอโซ่พิสัย อำเภอพรเจริญแบ่งเขตการปกครองย่อยออกเป็น 7 ตำบล 58 หมู่บ้าน ได้แก่ ท้องที่อำเภอพรเจริญประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 7 แห่ง ได้แก่ เทศบาลตำบลดอนหญ้านาง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลดอนหญ้านางทั้งตำบล เทศบาลตำบลพรเจริญ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลพรเจริญทั้งตำบล เทศบาลตำบลศรีสำราญ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลศรีสำราญทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลศรีชมภู ครอบคลุมพื้นที่ตำบลศรีชมภูทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลหนองหัวช้าง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหนองหัวช้างทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลวังชมภู ครอบคลุมพื้นที่ตำบลวังชมภูทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลป่าแฝก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลป่าแฝกทั้งตำบล ท้องที่อำเภอพรเจริญประกอบด้วยโรงเรียนมัธยมศึกษา 3 แห่ง ได้แก่ โรงเรียนพรเจริญวิทยา ต.พรเจริญ  See More..

อำเภอเซกา

อำเภอเซกา เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดบึงกาฬ ซึ่งแยกออกมาจากจังหวัดหนองคาย ตาม พระราชบัญญัติตั้งจังหวัดบึงกาฬ พ.ศ. 2554 อันมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม 2554 เป็นต้นไป[1] อำเภอเซกาตั้งอยู่ทางตอนใต้ค่อนไปทางตะวันออกของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับอำเภอข้างเคียง ดังนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอเมืองบึงกาฬ อำเภอบุ่งคล้า และอำเภอบึงโขงหลง ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอบึงโขงหลง ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอนาทม (จังหวัดนครพนม) อำเภออากาศอำนวย และอำเภอคำตากล้า (จังหวัดสกลนคร) ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอพรเจริญและอำเภอศรีวิไล ตำนานดั้งเดิมเล่าสืบต่อกันมาว่า เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2400 ผู้เขียนไม่ปรากฏนามได้เขียนบนไม้ไผ่ไว้ว่ามี ทรายคำ (เนื้อทรายสีเหลืองทอง) ถูกนายพรานยิงบาดเจ็บวิ่งหนีโซเซมาจากบ้านพันห่าว ข้ามห้วยโด (เขตอำเภอบ้านแพง จังหวัดนครพนม) มาถึงบริเวณที่ราบลุ่มแห่งหนึ่งก็ไปไม่ไหว ล้มลงสิ้นชีพ ณ บริเวณแห่งนี้ บรรดาผู้คนที่ตามเนื้อทรายตัวนี้มา มาถึงก็ได้แล่เนื้อแบ่งกินครบถ้วนทุกคน ทั้งสาวแก่แม่ม่ายสร้างจินตนาการให้เกิดปาฏิหาริย์ว่า เนื้อทรายแม้เพียงตัวเดียว แต่ก็มีเนื้อแจกจ่ายกินกันจนกินไม่หมดเหลือทิ้ง จนนกกาบินมารุมกินเนื้อทรายที่เหลือ ที่บริเวณนี้จึงมีชื่อเรียก เซกา อีกตำนานหนึ่งเล่าว่า เมื่อประมาณปี พ.ศ.  See More..

อำเภอบึงโขงหลง

อำเภอบึงโขงหลง เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดบึงกาฬ ซึ่งแยกออกมาจากจังหวัดหนองคาย ตาม พระราชบัญญัติตั้งจังหวัดบึงกาฬ พ.ศ. 2554 อันมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม 2554 เป็นต้นไป[1] อำเภอบึงโขงหลงตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกสุดของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอบุ่งคล้า ทิศตะวันออก ติดต่อกับแขวงบอลิคำไซ (สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว) ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอบ้านแพงและอำเภอนาทม (จังหวัดนครพนม) ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอเซกา บึงโขงหลงได้รับการยกฐานะขึ้นเป็น กิ่งอำเภอบึงโขงหลง เมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2529 และยกฐานะขึ้นเป็น อำเภอบึงโขงหลง เมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2536 มีพื้นที่ส่วนหนึ่งติดแม่น้ำโขง แต่เดิมเป็นอำเภออยู่ในเขตการปกครองของจังหวัดหนองคาย หลังจากพระราชบัญญัติตั้งจังหวัดบึงกาฬ พ.ศ. 2554 ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 128 ตอนที่ 18 ก เมื่อวันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2554 มีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่  See More..

อำเภอศรีวิไล

อำเภอศรีวิไล เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดบึงกาฬ ซึ่งแยกออกมาจากจังหวัดหนองคาย ตาม พระราชบัญญัติตั้งจังหวัดบึงกาฬ พ.ศ. 2554 อันมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม 2554 เป็นต้นไป[1] อำเภอศรีวิไลตั้งอยู่ทางตอนกลางของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับอำเภอข้างเคียง ดังนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอเมืองบึงกาฬ ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอเมืองบึงกาฬ ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอเซกา ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอพรเจริญและอำเภอเมืองบึงกาฬ อำเภอศรีวิไลแบ่งเขตการปกครองย่อยออกเป็น 5 ตำบล 50 หมู่บ้าน ได้แก่ ท้องที่อำเภอศรีวิไลประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 5 แห่ง ได้แก่ เทศบาลตำบลศรีวิไล ครอบคลุมพื้นที่ตำบลศรีวิไลทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลชุมภูพร ครอบคลุมพื้นที่ตำบลชุมภูพรทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลนาแสง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนาแสงทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลนาสะแบง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนาสะแบงทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลนาสิงห์ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนาสิงห์ทั้งตำบล  See More..

กระทรวงมหาดไทย

กระทรวงมหาดไทย มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการบำบัดทุกข์บำรุงสุข การรักษาความสงบเรียบร้อยของประชาชน การอำนวยความเป็นธรรมของสังคม การส่งเสริมและพัฒนาการเมืองการปกครอง การพัฒนาการบริหารราชการส่วนภูมิภาค การปกครองท้องที่ การส่งเสริมการปกครองท้องถิ่นและพัฒนาชุมชน การทะเบียนราษฎร ความมั่นคงภายใน กิจการสาธารณภัย และการพัฒนาเมือง และราชการอื่นตามที่มีกฎหมายกำหนดให้เป็นอำนาจหน้าที่ของกระทรวงมหาดไทยหรือส่วนราชการที่สังกัดกระทรวงมหาดไทย สื่อมวลชนไทย มักจะเรียกขาน กระทรวงมหาดไทย ว่า กระทรวงคลองหลอด[2] พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ได้มีพระบรมราชโองการตั้งกระทรวงมหาดไทยเมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2435 และได้ทรงมอบหมายให้สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ เป็นองค์ปฐมเสนาบดีกระทรวงมหาดไทย งานของกระทรวงมหาดไทยในระยะเริ่มต้น จัดแบ่งเป็น 3 กรม คือ กรมมหาดไทยกลาง มีหน้าที่ทั่วไป กรมมหาดไทยฝ่ายเหนือ มีหน้าที่ปราบปรามโจรผู้ร้าย และงานด้านอัยการ กรมพลัมภัง มีหน้าที่เกี่ยวกับการปกครองท้องที่ ในปี พ.ศ. 2435 สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้ทรงจัดระบบการบริหารราชการในส่วนภูมิภาคขึ้นใหม่ เรียกว่า เทศาภิบาล โดยแบ่งการปกครองเป็นมณฑล เมือง และอำเภอ ต่อมาได้มีพระราชบัญญัติว่าด้วยระเบียบราชการบริหารแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2476 แบ่งโครงสร้างการบริหารราชการแผ่นดินเป็นส่วนกลาง  See More..

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช สยามินทราธิราช บรมนาถบพิตร (5 ธันวาคม พ.ศ. 2470 — ) เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ปัจจุบันแห่งประเทศไทย และพระมหากษัตริย์ลำดับที่เก้าแห่งราชวงศ์จักรี ทรงครองราชย์ตั้งแต่วันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2489 ขณะนี้ จึงเป็นพระมหากษัตริย์ผู้เสวยราชย์นานที่สุดในโลกที่มีพระชนมชีพอยู่ และยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ไทย[2] พระองค์ทรงเป็นที่สรรเสริญในประเทศไทยเกี่ยวกับพระราชดำริในเรื่องปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง โดยโคฟี อันนัน เลขาธิการสหประชาชาติ ได้ทูลเกล้าฯ ถวายรางวัลความสำเร็จสูงสุดด้านการพัฒนามนุษย์แด่พระองค์[3] กับทั้งพระองค์ทรงเป็นเจ้าของสิทธิบัตรสิ่งประดิษฐ์ งานพระราชนิพนธ์ และงานดนตรีจำนวนหนึ่ง[4]นอกจากนี้ พระองค์ยังทรงเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ในบริษัทเอกชนหลายแห่ง ในปี 2553 นิตยสารฟอบส์ประเมินว่า พระองค์มีพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ รวมถึงที่อยู่ในการบริหารจัดการของสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ เป็นมูลค่ามากกว่าเก้าแสนหกหมื่นล้านบาท และด้วยเหตุนี้ จึงทรงได้รับการจัดอันดับให้เป็นพระมหากษัตริย์ผู้มีพระราชทรัพย์มากที่สุดในโลก[5][6] นับตั้งแต่เดือนกันยายน 2552 พระองค์แปรพระราชฐานจากพระตำหนักจิตรลดารโหฐาน ไป โรงพยาบาลศิริราช ตราบปัจจุบัน อันเนื่องมาจากพระโรคไข้หวัดและพระปัปผาสะอักเสบ[7] ในเดือนตุลาคม ปีเดียวกันนั้น ข่าวลือว่าพระอาการประชวรทรุดหนักลง ได้ยังให้ตลาดหุ้นไทยร่วงลงอย่างสาหัส[8] (ด้านหน้า จากขวามาซ้าย) พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช; สมเด็จพระศรีสวรินทิราบรมราชเทวี และพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล กรมพระยาชัยนาทนเรนทร พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชเสด็จพระราชสมภพในราชสกุลมหิดลอันเป็นสายหนึ่งในราชวงศ์จักรี  See More..

ชวรัตน์ ชาญวีรกูล

ชวรัตน์ ชาญวีรกูล อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย หัวหน้าพรรคภูมิใจไทย อดีตรองนายกรัฐมนตรีในรัฐบาลนายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ เป็นผู้ปฏิบัติหน้าที่แทนนายกรัฐมนตรีนับตั้งแต่วันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2551 หลังนายสมชายพ้นจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรีและถูกตัดสิทธิทางการเมืองจากตำแหน่งกรรมการบริหารพรรคพลังประชาชนเป็นเวลา 5 ปี ด้วยคำพิพากษาศาลรัฐธรรมนูญในคดียุบพรรคการเมือง พ.ศ. 2551 นายชวรัตน์ ชาญวีรกูล มีชื่อเล่นว่า จิ้น คนในสภานิยมเรียก พี่แก่ หรือ พี่จิ้น เกิดเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2479 (75ปี) สมรสกับนางทัศนีย์ ชาญวีรกูล (นามสกุลเดิม เฮ่กล้วย ) มีบุตร 3 คน คือ นายอนุทิน ชาญวีรกูล อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสาธารณสุข และกระทรวงพาณิชย์ นายมาศถวิน ชาญวีรกูล และนางสาวอนิลรัตน์ ชาญวีรกูล นายชวรัตน์ จบการศึกษาจากโรงเรียนอัสสัมชัญ กรุงเทพ และจบการศึกษาระดับปริญญาตรี จากคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และปริญญาบัตรวิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร ภาครัฐร่วมเอกชน  See More..

หยาดน้ำฟ้า

ในทางอุตุนิยมวิทยา หยาดน้ำฟ้า (อังกฤษ: ) เป็นปรากฎการณ์ของน้ำในอากาศ (hydrometeor) ประเภทหนึ่ง ซึ่งหมายความถึงผลิตภัณฑ์ใด ๆ อันเกิดจากการควบแน่นของไอน้ำในบรรยากาศและตกลงมาด้วยอิทธิพลของแรงโน้มถ่วง[1] รูปแบบหลักของหยาดน้ำฟ้าประกอบด้วยฝนละออก (drizzle), ฝน, ฝนน้ำแข็ง (sleet), หิมะ, ลูกปรายหิมะ (graupel) และลูกเห็บ หยาดน้ำฟ้าเกิดขึ้นเมื่อบรรยากาศเหนือพื้นดินบริเวณหนึ่งอิ่มตัวด้วยไอน้ำและน้ำเกิดการควบแน่น[2] มีสองกระบวนการ ซึ่งอาจเกิดร่วมกัน ที่ทำให้อากาศอิ่มตัว คือ อากาศได้รับความเย็นหรือเพิ่มไอน้ำ โดยทั่วไป หยาดน้ำฟ้าจะตกกลับคืนสู่พื้นดิน ยกเว้นน้ำโปรยฐานเมฆ (virga) ซึ่งระเหยไปหมดก่อนตกถึงพื้น หยาดน้ำฟ้าก่อตัวขึ้นเป็นหยาดเล็กที่รวมกันโดยชนกับหยดฝนหรือผลึกน้ำแข็งอื่นภายในเมฆ หยดฝนที่ตกลงมานั้นมีขนาดแตกต่างกันตั้งแต่รูปทรงคล้ายแพนเค้กกลมแป้นสำหรับหยดขนาดใหญ่ ถึงทรงกลมเล็กสำหรับหยดขนาดเล็ก ไม่เหมือนกับหยดฝน เกล็ดหิมะ (snowflake) มีหลายรูปทรงและแบบ ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิและความชื้นของอากาศที่เกล็ดหิมะเคลื่อนผ่านก่อนตกสู่พื้น ขณะที่หิมะและลูกปรายหิมะจะเกิดเฉพาะเมื่ออุณหภูมิใกล้ผิวดินใกล้หรือใต้จุดเยือกแข็งของน้ำ ลูกเห็บสามารถเกิดขึ้นในเขตอุณหภูมิอบอุ่นได้จากกระบวนการก่อตัว ความชื้นเหนือแนวปะทะ (weather front) เป็นวิธีการหลักทั้งหมดในการเกิดหยาดน้ำฟ้า หากมีความชื้นเพียงพอและมีการเคลื่อนที่ขึ้น หยาดน้ำฟ้าจะตกจากมวลอากาศร้อนขึ้นทางแนวดิ่ง (convective cloud) อาทิ คิวมูโลนิมบัส และสามารถก่อตัวเป็นบริเวณแถบฝนแคบ ๆ ได้ ที่ใดซึ่งมีแหล่งน้ำค่อนข้างอุ่นอยู่ ตัวอย่างเช่นจากการระเหยของน้ำจากทะเลสาบ  See More..

มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี

ดูบทความหลักที่ มหาวิทยาลัยราชภัฏ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี (อังกฤษ: ) เป็นมหาวิทยาลัยของรัฐ ตั้งอยู่ที่อำเภอเมืองอุดรธานี จังหวัดอุดรธานี ก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2466 มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี เดิมมีชื่อว่า โรงเรียนฝึกหัดครูกสิกรรมมณฑลอุดร ก่อตั้งวันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2466 มี ราชบุรุษเพิ่ม การสมศีล ทำหน้าที่แทนครูใหญ่ หลักสูตรที่โรงเรียนฝึกหัดครูกสิกรรมมณฑลอุดรเปิดสอนคือ หลักสูตรครูประกาศนียบัตรมณฑล โดยรับนักเรียนชายที่จบประถมศึกษาปีที่ 4 เข้าศึกษาต่ออีก 2 ปี นักเรียนเหล่านี้เป็นนักเรียนทุนจากจังหวัดต่าง ๆ ในมณฑล สถานที่ตั้งคือ บริเวณสโมสรเสือป่ามณฑลอุดร เป็นที่ตั้งชั่วคราว ต่อมาถึงมีการก่อสร้างอาคารเรียนถาวรบริเวณห้วยโซ่ (มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี ปัจจุบัน) ซึ่งมีพื้นที่ประมาณ 350 ไร่ ต่อมาได้แบ่งพื้นที่บางส่วนให้หน่วยงานอื่น ปัจจุบันมีพื้นที่ทั้งหมด 237 ไร่ 3 งาน 37 ตารางวา โรงเรียนฝึกหัดครูกสิกรรมมณฑลอุดรต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็น “โรงเรียนฝึกหัดครูมณฑลอุดร” เปิดสอนหลักสูตรประกาศนียบัตรครูมูล เช่นเดิม ในปี  See More..

มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ตั้งอยู่ในจังหวัดมหาสารคาม เดิมเป็นวิทยาเขตของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ นับเป็นมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งที่ 22 ของประเทศไทย[1] มหาวิทยาลัยมหาสารคาม มีศูนย์กลางการบริหารงานตั้งอยู่ที่ ตำบลขามเรียง อำเภอกันทรวิชัย จังหวัดมหาสารคาม มีพื้นที่ประมาณ 1,300 ไร่ ที่ตั้งเดิม ซึ่งตั้งอยู่ที่ 269 ถนนนครสวรรค์ ตำบลตลาด อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม บนพื้นที่ 197 ไร่ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม มีกำเนิดมาจากวิทยาลัยวิชาการศึกษามหาสารคาม ซึ่งตั้งขึ้นเมื่อ วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2511 โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อที่จะขยายการศึกษาชั้นสูงไปสู่ภูมิภาค ต่อมาได้รับการยกฐานะขึ้นเป็นมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม เมื่อปีพุทธศักราช 2517 และได้แยกตัวเป็นมหาวิทยาลัยเอกเทศภายใต้ชื่อ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม เมื่อวันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2537 โดยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงลงพระปรมาภิไธยในพระราชบัญญัติ ของมหาวิทยาลัย ซึ่งได้มีการประกาศในราชกิจจานุเบกษาเล่มที่ 111 ตอนที่ 54 ก นับเป็นมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งที่ 22 ของ ประเทศไทย  See More..

ยางพารา

ต้นยางพาราเป็นต้นไม้ยืนต้น [1] มีถิ่นกำเนิดบริเวณลุ่มน้ำอเมซอน ประเทศบราซิล และเปรู ทวีปอเมริกาใต้ โดยชาวพื้นเมืองเรียกว่า คาอุท์ชุค [Caoutchouc] แปลว่าต้นไม้ร้องไห้ จนถึงปี พ.ศ. 2313 (1770) โจเซฟ พริสลี่ จึงพบว่า ยางสามารถนำมาลบรอยดำของดินสอได้ จึงเรียกว่าว่า ยางลบหรือตัวลบ [Rubber] ซึ่งเป็นศัพท์ใช้ในอังกฤษและฮอลแลนด์เท่านั้น ในอเมริกาใต้มีศูนย์กลางของการซื้อขายยางก็อยู่ที่เมืองท่าชื่อ พารา (Para) จึงมีชื่อเรียกว่า ยางพารา [2] การปลูกยางในประเทศไทยไม่มีการบันทึกเป็นหลักฐานที่แน่นอน แต่คาดว่าน่าจะเริ่มมีการปลูกในช่วงประมาณปี พ.ศ. 2442-2444 ซึ่งพระยารัษฏานุประดิษฐ์ มหิศรภักดี หรือ คอซิมบี้ ณ ระนอง เจ้าเมืองตรังในขณะนั้น ได้นำเมล็ดยางพารามาปลูกที่อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง เป็นครั้งแรก ซึ่งชาวบ้านเรียกต้นยางชุดแรกนี้ว่า ต้นยางเทศา [1] และต่อมาได้มีการขยายพันธ์ยางมาปลูกในบริเวณจังหวัดตรัง และนราธิวาส ในปี พ.ศ. 2454 ได้มีการนำพันธุ์ยางมาปลูกในจังหวัดจันทบุรี ซึ่งเป็นภาคตะวันออกของประเทศไทย โดยหลวงราชไมตรี หรือ ปูม  See More..

ทราวดี

ประวัติศาสตร์ไทย ทวารวดี เป็นคำภาษาสันสกฤต เกิดขึ้นครั้งแรกในปี พ.ศ. ๒๔๒๗ โดยนายแซมมวล บีล (Samuel Beel ) ได้แปลงมาจากคำว่า “โถ-โล-โป-ตี้” (to-lo-po-ti) ที่มีอ้างอยู่ในบันทึกของภิกษุจีนเฮี้ยนจัง(Hiuan -tsang) ตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ ๑๒ กล่าวว่า “โถโลโปติ” เป็นชื่อของอาณาจักรหนึ่งตั้งอยู่ระหว่างอาณาจักรศรีเกษตร (พม่า) และอาณาจักรอิศานปุระ (กัมพูชา) และเขาได้สรุปด้วยว่าอาณาจักรนี้เดิมตั้งอยู่ในดินแดนประเทศไทยปัจจุบัน และยังสันนิษฐานคำอื่นๆที่มีสำเนียงคล้ายกันเช่น จวนโลโปติ (Tchouan-lo-po-ti) หรือ เชอโฮโปติ (Cho-ho-po-ti) ว่าคืออาณาจักรทวารวดีด้วย ต่อมาความคิดเห็นนี้ได้มีผู้รู้หลายท่านศึกษาต่อและให้การยอมรับเช่น นายเอดัวร์ ชาวาน(Edourd Chavannes) และ นายตากากุสุ(Takakusu) ผู้แปลจดหมายเหตุการเดินทางของภิกษุอี้จิงในปี พ.ศ. ๒๔๓๙ และ นายโปล เปลลิโอต์(Paul Pelliot) ผู้ขยายความอาณาจักรทวารวดีเพิ่มอีกว่ามีประชาชนเป็นชาวมอญในปี พ.ศ. ๒๔๔๗ เป็นต้น ดังนั้นบรรดาเมืองโบราณรวมทั้งโบราณวัตถุสถานต่างๆที่พบมากมายโดยเฉพาะในบริเวณลุ่มน้ำแม่น้ำเจ้าพระยา ซึ่งแต่เดิมไม่สามารถจัดกลุ่มได้ว่าเป็นของขอมหรือของไทย แต่มีลักษณะคล้ายกับศิลปะอินเดียสมัยราชวงศ์คุปตะ หลังคุปตะ ราวพุทธศตวรรษที่  See More..

พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหามงกุฏฯ พระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 4 แห่งราชวงศ์จักรี ทรงมีพระนามเดิมว่า เจ้าฟ้ามงกุฎ สมมติเทวาวงศ์พงษ์อิศรกษัตริย์ เสด็จพระราชสมภพในวันพฤหัสบดี ขึ้น 14 ค่ำ เดือน 11 ปีชวด ตรงกับวันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2347 ในสมัยรัชกาลที่ 1 ณ นิวาสสถานในพระราชนิเวศน์เดิม ด้านใต้ของวัดอรุณราชวราราม[1] เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 43 และเป็นลำดับที่ 2 ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยและสมเด็จพระศรีสุริเยนทราบรมราชินี พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสวยราชสมบัติในวันพุธ เดือน 5 ขึ้น 1 ค่ำ ปีกุน ยังเป็นโทศก พ.ศ. 2394 รวมดำรงสิริราชสมบัติ 16 ปี 6 เดือน และทรงมีพระราชโอรส พระราชธิดารวมทั้งสิ้น 82 พระองค์ พระองค์เสด็จสวรรคตเมื่อวันพฤหัสบดี เดือน 11 ขึ้น 15  See More..

3 สิงหาคม

วันที่ 3 สิงหาคม เป็นวันที่ 215 ของปี (วันที่ 216 ในปีอธิกสุรทิน) ตามปฏิทินสุริยคติแบบเกรกอเรียน เมื่อถึงวันนี้จะยังเหลือวันอีก 150 วันในปีนั้น พ.ศ. 2436 (ค.ศ. 1893) กรณี ร.ศ. 112: นายพลเรือฮือมานต์ ยกเลิกการปิดปากอ่าวไทย พ.ศ. 2447 (ค.ศ. 1904) การรุกรานทิเบตของอังกฤษ พ.ศ. 2446: กองทัพอังกฤษบุกยึดกรุงลาซาของทิเบต พ.ศ. 2459 (ค.ศ. 1916) เซอร์ โรเจอร์ เคสเมนต์ ถูกแขวนคอในความผิดข้อหามีส่วนร่วมในการก่อกบฏอีสเตอร์ไรซิงในไอร์แลนด์ พ.ศ. 2466 (ค.ศ. 1923) คาลวิน คูลิดจ์ ขึ้นดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีคนที่ 30 ของสหรัฐอเมริกา พ.ศ. 2478 (ค.ศ. 1935)  See More..

ประโคนชัย

ประโคนชัย เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดบุรีรัมย์ อำเภอประโคนชัยตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้ ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอเมืองบุรีรัมย์และอำเภอพลับพลาชัย ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอปราสาท (จังหวัดสุรินทร์) ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอบ้านกรวดและอำเภอละหานทราย ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอเฉลิมพระเกียรติและอำเภอนางรอง อำเภอประโคนชัยแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 16 ตำบล 198 หมู่บ้าน ท้องที่อำเภอประโคนชัยประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 17 แห่ง ได้แก่ เทศบาลตำบลประโคนชัย ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลประโคนชัย เทศบาลตำบลโคกม้า ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโคกม้าทั้งตำบล เทศบาลตำบลแสลงโทน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแสลงโทนทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลประโคนชัย ครอบคลุมพื้นที่ตำบลประโคนชัย (นอกเขตเทศบาลตำบลประโคนชัย) องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านไทร ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบ้านไทรทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลละเวี้ย ครอบคลุมพื้นที่ตำบลละเวี้ยทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลจรเข้มาก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลจรเข้มากทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลปังกู ครอบคลุมพื้นที่ตำบลปังกูทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลโคกย่าง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโคกย่างทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลไพศาล ครอบคลุมพื้นที่ตำบลไพศาลทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลตะโกตาพิ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลตะโกตาพิทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลเขาคอก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเขาคอกทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลหนองบอน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหนองบอนทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลโคกมะขาม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโคกมะขามทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลโคกตูม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโคกตูมทั้งตำบล องค์การบริหารส่วนตำบลประทัดบุ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลประทัดบุทั้งตำบล  See More..